want ik heb (hep) er veel, en het is al laat...
Loempia, in dit geval met Quorn balletjes-"vlees" en taugé.
Begin met de Quorn balletjes in kleine stukkies te snijden, en begin met "zwarte boontjes" af te spoelen.
Dit is overigens oorspronkelijk, vóór het fermenteren, katjang (kacang) hidjau (hijau), die kleine groene erwtjes waarvan ze taugé maken (wat dus niet van sojabonen komt (kompt)).
Laat die boontjes goed uitlekken, schud ze droog, en hak ze fijn.
Pinda-olie, sjalot (alles erg fijn gesneden), gemberwortel, knof, lombok, soepgroenten en extra prei...
Die Quorn erbij... en dan de taugé.
Eigeel loskloppen.
Twee vellen op mekaar leggen zoals je op de foto's ziet, en de randen met eigeel inkwasten.
Vullen en vouwen zoals getoond.
Zorg er voor dat je aan het einde van het vouwen de lucht goed uit de vulling hebt gedrukt.
(Naar boven toe oprollen en wat aandrukken)
Leg de loempia's een klein half uurtje op een koele plek, met een snijplankje er over en daarop een gewicht (drie jampotjes of zo met vulling).
Frituur ze.
Bedenk dat met rijstvellen van de toko je een enorm krokant maar ook zeer breekbaar resultaat krijgt.
Die zachtere vellen van loempia uit de Chinees of de super, dat is maizena-deeg.
Wow!!
Serveer met een rijstwijn - hoisin - ketjap manis - sambalsausje!
Groningen.
Inkopen, kroegen, markt, JP, C...
Zo vind je altijd wat.
Vandaag suikerriet. (Wat moet je daarmee? Ja, kijk, dat moet ik nog even bedenken, want zo'n mangel om het sap er uit te knijpen, die heb (hep) ik natuurlijk niet.
Resultaat onderzoek naar bruikbaarheid volgt.
Suikerriet: caña [kanjaa]. Vandaar Cañaveral, Cape Canaveral, suikerrietveld.
En die Kollummer kaasboer had al enige tijd "Oostenrijkse bergkaas" in de aanbieding, maar ik zeg Ik wil graag proeven maar ik wil wel weten hoe het heet.
Vandaag kwam het antwoord en de inkoop dus. "Le Tonneau", Frans voor de ton. Niet Oostenrijks dus...
Nee! Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Génève dus, daar heb je die stad weer, zie afgelopen dagen, Kuifje, Hotel Cornavin.
Geen Nederlandse info over die kaas trouwens.
Erg lekkere kaas, beetje Appenzeller, beetje Tilsit. Ook een beetje (ja!) die Tiroler bergkaas die ik ooit in Leer kocht. Maar met die Tilsit en Appenzeller zat ik er dus niet ver naast.
Leverancier hier.
Die Tiroler Bergkäse (ziet er anders uit, maar toch maar toch) zie hier.
(Maar toch: Jaap fischer, De Volkskrant. Vroeger was ie katholiek, een pijler van bedrog; nu is ie niet meer katholiek, maar toch maar toch maar toch...)
Bijdrage L., dank!
Zegt oude zus: "Ik vond opa veel leuker. Oma was een dame. Ze had haar tabakswinkel en haar sjieke klanten, die kochten van die mooie sigaren. Vóór die tijd had opa een slagerij. Hij verkocht worst die zelfs door streng katholieken nog op vrijdag gegeten kon worden! Oude zus verder: Opa ging, na die slagerij handelen, in van alles en nog wat: bomen b.v., maar ook banken voor in huis, je kon het zo gek niet noemen. Hij bezorgde het ook aan huis, had oma weer de pest in, zat hij bij die vrouwen in de keuken koffie te drinken. "Ach mens zeur toch niet, ik heb nog effe de aardappelen geschild" zei hij dan. Hij had geen enkel gevoel voor autoriteit, dat vond ik nog het leukste. Oma wilde hem ook niet in haar winkel hebben, hij verpestte de klandizie. Kwam hij broer en mij ophalen van school met een karretje, nam ons mee naar de heide, bovenop een heuvel duwde hij ons in het karretje naar beneden en zei: "Als je jankt, mag je nooit meer mee!" Nou dat deden wij niet want wij vonden het veel te spannend, aan oma was niks aan". Maarten, je weet het, doe ermee wat je wilt. Groeten, L
Dat vroeg ik vandaag aan iemand. Ken je de Franse schrijver Destouches?
Fantastische site hier.
En nog zoiets hier.
En nou hep ik niks meer, behalve dan dat ik vandaag wat kocht. Het enige tijdschrift dat ik koop, één keer per jaar. Zie hieronder. Wow!
