woensdag 1 februari 2012
Doeschka Meijsing, Meryl Streep en Le Petit Nicolas,
bien étonnés de se trouver ensemble...
Maar eerst maar even een recept.
Toch?!
Uhh, trouwens komende dagen maar even een complete dedicatie aan de noedel.
Noedels, Knödel, Klösse, dumplings, gnocci, quenelles...
Sommigen zijn er verslaafd aan, anderen vinden het niet te vreten.
Basisrecept
Maak een soepel deeg van bloem en water, met wat zout.
Laat een uur, afgedekt, rusten in de koelkast en kneed het na een half uur even door.
Breng flink water met wat zout aan de kook.
Kneed het deeg door, maak er kleine balletjes van (volume dobbelsteen; maak eerst rolletjes en snij in plakjes) en doe die in het water.
Zet op een andere vlam op hoog vuur een warmhoudplaatje.
Roer de noedels goed om; ze mogen niet aan elkaar gaan plakken.
Houd juist aan de kook; als het water van de kook af raakt en weer aan de kook gebracht moet worden gaat dat ten koste van de kwaliteit.
Zet de pan op het heet gestookte plaatje en draai het vuur, als het water weer goed kookt, langzaam steeds iets terug; het water moet -nogmaals- juist aan de kook blijven.
Schraap regelmatig van de bodem van de pan de eventueel aangebakte noedels los.
Als ze allemaal drijven, dan zijn ze gaar.
Serveer de noedels in plaats van pasta of aardappelen.
Serveer ze eventueel met een saus, die prima gemaakt kan worden met het kookwater (houd de noedels dan ondertussen warm).
Soms voegt men bakpoeder toe aan het deeg, maar of dat nou zoveel verschil maakt weet ik niet; hoogstens als er vet door het deeg zit.
Oregano erdoor en/of peterselie en wat peper is aan te bevelen.
Italianen overigens vinden dit poor men's food, als er ook niet aardappel door zit.
Tsja, Doeschka Meijsing overleden...
Een jaar of 20 geleden. Café Kerk (naast die AH die op de hoek van de Kerkstraat ligt). Heel vies café (nu heet het anders en is niet meer vies, althans dat heb ik van horen zeggen). D. M. zat er elke avond. Ik kwam er binnen met B. en die had wat aan z'n voet dus we gingen ivm de drukte / op zijn voet gaan staan op het "podium", dat had je daar, zitten.
Maar goed. M. aan de bar, kruk ernaast een bezopen Oostenrijkse (Engels pratend), af en toe "omhoog komend", armen naar Doescka uitstrekkend, "Oh Doeschka, I love you so much!". Elke 10 minuten. Tot ze op ene uit balans was en op d'r bek flikkerde. M.: "Kan dat zeikwijf weg hier?"
Maar goed, ik ga voor B. drankjes halen, en op een gegeven moment trap ik voor de tweede keer in de drukte op dat vieze hondje van Ton van Duinhoven. Ik schijn gezegd te hebben "Dat komt omdat dat hondje dezelfde kleur heeft als de vloerbedekking meneer. Grauw..."
Maar goed. Meeste volk weg, B. gaat nu dus zelf drankjes halen, zegt ie tegen die geblondeerde toeter achter de bar "Mevrouw, wie is toch dat oude mannetje wat zo goed Ton van Duinhoven na kan doen?"
De volgende dag, aan het ontbijt met vleeswaren van Rodrigues (op het zakje stond altijd gedrukt "Mevrouw .........") wist ie het niet meer...
Films
(Ben er nog steeds niet achter, meldde dat eerder, wie dat was die het steeds over "fimmels" had.)
Maar goed.
El Cid. O God nee, een tekenfilm...
The Manchurian Candidate. O God nee! Merel Streep"
(Uhh, het enige wat ik op Eastwood tegen heb: dat ie ooit een film met die streep heeft gemaakt...
Le Petit Nicolas nu.
Prachtig! Heel erg leuk!
Alhoewel de gemiddelde Nederlander er niet erg gevoelig voor zal zijn...
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).