maandag 26 december 2011
Kreeft en zo
Het was dus natuurlijk een homard (kleur, scharen), geen langouste.
Gekookt in visfond, met wat steranijs, selderijzaad, wat soepgroenten en wat peterselie (zit nooit door soepgroenten).
Lekker hoor...
Gegeten met puree uit de oven (boter, melk, nootmuskaat, witte peper) en kastanjechampignons.
Olijfolie, rode ui, knof, champignons, grove witte peper, iets kruidenblokje, Noilly Prat.
Mail van L.
Dag Maarten
La Cena kijk ik regelmatig (heb ik al eens geschreven), die professor met zijn studente, ik lach me er helemaal gek om, ook die oude kok met zijn gescheld! Ik ken in Rome zo'n soort zaak, het barst er natuurlijk van, maar deze lijkt er erg op: Il Checchino.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Betekent die naam niet Viooltje?
De kookaburra's: mijn broer ging ze bij hem thuis vlees voeren: ze kwamen op de duur met de hele familie. "Ka ka ka ka!" Ze deden me denken aan een familie uit een volkswijk: bij moeder zou je zo een bonte schort onder die veel te grote kop (in verhouding tot dat lijfje) kunnen denken. Men vertelde daar dat er een Kookaburra bij een treinstation in de buurt zijn nest had en die vogel deed de hele tijd het geluid van treinen na. Het zijn namelijk nabootsers.
In Frankrijk in de tuin daar waar ik woonde had je een mobiele telefoon-vogel...
Over dat laatste zinnetje bij dat verhaal over Hydro Majestic, ik weet niet of ik voldoende duidelijk was: ik bedoelde te zeggen dat die broer van mij het zichzelf haast kwalijk nam, zelfs tegenover de baas uit die tijd, dat hij niet nog beter eten neer had kunnen zetten voor de gasten, alsof het aan hem lag i.p.v. aan het kleine budget van die bloedzuigers.
Zielig hoor zo'n kreeft eten, eerst al zo'n krab zonder poten en dat met Kerstmis, dag L.
Krab zonder poten? Als ik poten koop, dan denk je toch niet dat ze de rest weggooien?
Films
(Vroeger op de lagere school had ik een vriendje wat het altijd over fimmels had)
Le Bal des Actrices
Actrices die zich belangrijk vinden zonder dat ze een bepaalde rol spelen...
"Die 'zichzelf' spelen". Kijk, daar zit ik nou net níet op te wachten...
Zie hier.
The Prestige
Volkomen onbegrijpelijk gedoe.
Deze jatte ik van een ander blog. Ik geloof dat ik nog niet mag zeggen van welk -bijzonder aardig, nieuw- blog.
Gisteren die paté dus vooraf, Ardenner (dat betekent dat er kleine stukjes uiterst droge lever in zitten) met Plum sauce. Lekkere combinatie. Vandaag met restje versuikerde mango chutney...
O ja, kookte trouwens nóg een kreeft (toe maar), voor woensdag, etentje, koud vooraf.
Hoofd dan bospaddo-risotto met die dunne worstjes, hoe heten die ook weer. Je hebt ook ijs van dezelfde naam, vreemd genoeg... Niet glycerini maar zo iets...
Ja! Fantastisch! Zó moet het er uitzien!
(Wordt vervolgd) (O ja?) (Ja!)
Vervolg "vreemde muziekinstrumenten". De zingende zaag.
Zie hier.
Jezus hier.
Bibberige kerst hier.
Subway hier.
Ff serieus nu, zie hier. En hier.
Instructies hier. (Van deze Truus vind je op het web ongeveer 50 video's over hoe de zingende zaag te bespelen...) (God, wat een gezeur zeg...)
Doei!