31 december...

Vandaag hebben de vuurwerkmongolen weer vrije baan...

Mail van L

Goedemorgen Maarten.
Over het schelden in de professionele keuken: héél lang geleden werkte er bij mijn vader in de bakkerij een geestige jongen die er leuk uitzag en met zijn hoofd uitsluitend bij "de meiden" zat. Op een dag was mijn vader naar hem op zoek en bereid om hem "alsnog helemaal dood te maken". Hij vloog de bakkerij in op weg naar die jongen, had die knul drie laden onder de werkbank open getrokken, alsof het een trap was en terwijl hij vanuit die laden richting werkblad stapte, zong hij: "into each life some rain must fall". Het verhaal is vaak verteld op feesten en partijen. Dag, L.

Dank!



Kijk, dat eten we vanavond. Osso buco, kalfsschenkel.
Ik maak het Provencaals, dus met sinaasappelrasp er door, uhh, ik gebruik gedroogde mandarijnenschil, maar goed, dus ik strooi er geen gremolata over.

Recepten
Mostonaise
Klop met een garde room, eventueel met yoghurt, door Maille mosterd, met verse fijngeknipte dragon en wat Groninger mosterd.
Laat een uur koel staan, roer om, en herhaal dit.
Roer om en serveer. Bij steak frites bijvoorbeeld.

Mousse van chocolade
Breek 200 gram chocolade in stukken (bitter of niet: naar smaak) en doe in een sauspannetje.
Voeg een soeplepel water toe en laat de chocolade op laag vuur smelten, regelmatig roerend.
Doe over in een kom en klop er, met garde of mixer, maar in ieder geval zeer heftig kloppend, een voor een vier eigelen door, het eerste eigeel gemengd met het schraapsel van een vanillestokje.
Klop vier eiwitten met ietsje zout en suiker naar smaak (niet teveel) stevig.
Spatel dit mengsel voorzichtig door de chocolade.
Giet in een kom of in coupes en koel minstens vijf uur in de ijskast.
Soms wordt dit gerecht Haagse Bluf genoemd, maar dat klopt niet; de Nederlandse variant heet Hemelse Modder, en is in het algemeen een stuk minder luchtig.



Jean-Paul Franssens, Een goede vader
Die vader, die uit Zuid Limburg kwam, die zat op de "roomse school in Roermond". Dat moet -dus- die kostschool geweest zijn, waar ik ook op heb gezeten (een jaar, daarna mocht ik niet meer terugkomen...).

De hele dag geknal. Zes uur: doodstil. Zitten al die mongolen aan de boerenkoolstamp.

Ja, of die gereformeerden aan de bruune boooohnestamp...

Ik voegde aan die tomaten-stoofsaus voor die osso buco vijf stukkies gedroogde mandarijnenschil toe, proefde na vijf minuten, niks, maar na tien minuten !
Na 15 minuten die stukkies eruit gehaald. Ja, die saus kookt in...



Wiens duim is dat, met dat kleine nageltje?

Geen idee; foto twee jaar oud...

Gelukkig 2012!

Burp!!

Markt, maar ja,

kroeg in kroeg uit, lullen, en er achter komen dat je nog 10 minuten voor de markt hebt...

Een mooie kalfsschenkel, een meloen en rode ui.

Planning
Morgen Provencaalse ossobuco (= met sinaasappelrasp maar ik maak het met gedroogde mandarijnschil).
Zondag, want ik had nogal wat over, die mafaldine (zie verderop).
Maandag een enorme varkenspoot (kalfspoot schreef ik -geloof ik- gisteren) met boerenkoolstamp, maar waarin wel ui en knof. En met forsch jus...



JP bracht me worst mee, gemaakt door die Venezolaanse waarover ik laatst postte. Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

Lekker hoor!
Je proeft, het is net als die "verse" Groninger worst, zacht, het geeft meteen een frisse indruk, je denkt "hoezo pikant?" (dat zei PJ), maar daarna komt in ene waw dat pikante opduiken...

Nu eerst die mafaldine



Kook ze, giet ze af, spoel ze koud en roer er wat olijfolie door. Of kook ze zodra ze nodig zijn...
Kook eieren halfzacht ("Œfs Verhagen"). Schrik (Wilders) en spoel koud (Rutte).
Eendevet (ganzevet mag ook), rode ui, knof, gedroogde pepertjes...
Laurier, iets fijngewreven komijn, versgemalen korianderzaad, selderijzaad...
Geen zout weer, want ik deed er het restant -vrij zoute- bospaddo's (pot) bij.
Witte wijn, en laat redelijk vloeibaar, want met dat ei, dat bindt.
Pasta erdoor, na even grof gesneden ei en na weer even die paddo's.
Sla erbij...



Mailde PJ, verzamelaar van Spaanse films, of ie Los Santos Inocentes heeft. Schoot me in ene te binnen. Waanzinnig mooie film. De heilige onschuldigen, de "Onnozele kinderen" dus. 28 december, daarom dacht ik er aan.

Zie hier.

Zag gisteren Batman. Nooit eerder gezien.
Nicholson.
Maar schiet niet op.
Aktie? = flauwekul.
Dan wordt het weer redelijk aardig als The Joker opdaagt.
En dan wordt het weer flauw...
Dan weer iets leuk als Batman terugkomt.
Daarna weer geneuzel.
Die Joker begint trouwens vervelend te worden.
Uiteindelijk een zeikerd zelfs.



Hier ben ik aan begonnen.

Zeer aangrijpend begin.

Recept
Groninger mosterdsoep
Het geheim van Lorie, die naar Ierland vertrokken is, dus dat maakt niks uit. De smeerkaas.
En bij Holt, waar ze het serveerde, komt toch geen hond meer sinds die lul met die paardestaart de boel er in handen heeft...
Bak wat ui.
Maak een roux met gelijke delen boter en bloem.
Kruid met laurier, tijm, foelie, peper, zout.
Maak er soep van met kippenbouillon.
Per 200 gram bloem een half potje Groninger mosterd en een doosje smeerkaas erdoor.
Serveer met zeer fijn gesneden prei en rookspekjes erop.



Dit zijn de echte "onnozele kinderen"

Shit! Het "Speelhuis" verwoest. Was prachtig!

Mijn geboorteplaats, en waar ik nummer een huwelijksfeest vierde (niet dat ze er konden koken, dat weer niet).

(Ze kwamen ook steeds weer aanzetten met Italiaanse likeur met daarin, volgens een vriend van mij, een "zaaddodende tak". Uhh, grappa alla ruta dus.)



Eerst werden er twee van die huizen in Helmond gebouwd. Zie
hier.
Daarna die in Rotterdam, zie hier.
En daarna dat Speelhuis en de rest er om heen in Helmond.

Helmond in voortrekkersrol, dat is ff schrikken...

Volgens mij zijn ze door Hellevuur gestraft, omdat ze die ongelofelijk mooie vroeg 20e eeuwse gietijzeren boogbrug over het kanaal hebben gesloopt, en die 19e eeuwse kasteelpoort ernaast...



Wilde alleen nog maar even opmerken dat ik wat van die risotto over had, daar zit veel boter door, als je dat koud proeft wordt je verhemelte bestreken met boter, je zou dan verwachten dat je minder goed proeft, maar met rode wijn geen enkel negatief effect. Dat vreet er door heen.

(O ja, runderverhemelte... Erg lekker! Zie hier!)

O ja! Ongelofelijk!

In Groningen staat nou een reuzenrad. Diverse vaste tenten moesten daarvoor wijken.

Je zou zeggen: dat reuzenrad betaalt voor die plek.
Nee hoor.
Het schijnt dat dat rad € 30.000 van de gemeente gekregen heeft om er te komen staan...

En die Groninger ambtenaren lopen er met meetstokjes omheen, of jouw bordje niet meer dan 40 centimeter uitsteekt...

Die krijgen een stijve als het 45 centimeter is (dan lopen ze even in werktijd langs de Nieuwstad).

Gisteren diner'tje dus

En het was ook nog eens geslaagd...



Borrelhapje: mosselen met gari. Perfecte combinatie. Gari: ingelegde flinters gemberwortel. Search the blog. AH verkoopt het als sushi-gember, maar zelfgemaakt (met Chinese rijstazijn en -wijn) is het veel lekkerder.

Voorgerecht: die kreeft.
Door de olijfolie-mayo kappertjes, wat limoensap en wat geperste knof.
Rucola erbij dus, want het bittertje daarvan accentueert dus het zoet van de kreeft.



Hoofd: bospaddo-risotto
Chipolata (zie hieronder) kort bruinen.
Boter, sjalot, knof, grove witte peper...
Arborio rijst...
Witte wijn beetje bij beetje, roerend.
Stukkies worst en bospaddo's...
Geen zout want die enorme paddo-pot van de Aldi was wel lekker maar -uitgelekt- toch vrij zout.
Foto zie onder.

Vanavond trouwens mafaldine (search the blog) met overschot paddo's, cayennepepertjes en flink knof (systeem agli olio pepperoncini, maar ik gebruik dat eendenvet van laatst), vrij dun gemaakt met witte wijn en dan binden met stukkies gekookt ei...



Het was weer ontzagwekkend lekker...

Ná Kernhem en overjarige komijnenkaas, en lychees én gedroogde lychees...

Burp!

Mail

Op de eerste plaats van C ("C3"). Dat ik, ondanks dat de vormgeving nog niet perfect is, de link naar zijn nieuwe blog mag presenteren. Mooi!

Hij denkt dieper na dan ik (wat niet zo moeilijk is, daar niet van)...
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

L. nu.
Dag Maarten, bedoel jij met die worstjes Chipolata? Groeten hoor, L.

Ja, verdomd! Kan er nooit op komen. Maar ja, ijs en worst tegelijkertijd, je moet er maar op komen, toch?!

En nog een keer L. (bedankt!)
Goedemorgen Maarten, heb jij nou ooit de film "The big night" gezien? Ik weet namelijk niet meer of je er ooit iets over hebt gezegd. De top drie films voor mij: Il Postino, La Cena en dan The big night. De film gaat , net als La Cena, over de "sores" in een restaurant. Hier betreft het de (beschermende) aardigheid tussen de twee broers, het hart voor het vak en dan "met stip" vooral de scene waar de ene een omelet bakt, prachtig! Groeten, L.

Uhh, tsja... uhh: hep ik die nou wel of niet -lang geleden- gezien?
De titel zegt me niks, maar je verhaal wel wat.
Ik vraag hem aan!



Ja, volgens mij zegt me dat iets.
Maar lang geleden hoor!

O ja!
Dierelirium hier.



Sáez = Catalaan, Murugarren = Bask.
Vandaar die rare beesten natuurlijk...

(Het is niet helemaal duidelijk, maar met dat boekje kan je zelf "rare dieren samenstellen".)

Doehoei !¬]

Vanavond diner'tje dus

Koude kreeft met knof mayo en rucola (waarvan het bittere mooi contrasteert met het zoete van de kreeft); risotto met bospaddo's en die dunne Italiaanse verse worstjes (kan nog steeds niet op de naam komen, ik bedoel ik kocht gewone Nederlandse; die Italiaanse zijn niet speciaal gekruid of zo); Kernhem maar dan van de kaasboer en fantastisch gerijpt; vanille-ijs met lychee en gedroogde lychee. En slagroom natuurlijk...



Gisterenmiddag een stukje kalfsniervet uitgebakken, en daar een ei in gebakken.
Erg lekker. Alweer zoetheid (ei) versus iets bittertje (vet).

Link hier (alle links hier in een nieuw venster).
Eigenlijk is het gezeur en ik ga het dus opzeggen.



Recept
Mosselen met rookspek of chorizo
Bak in een braadpan in wat olie grof gesnipperde ui aan, idem knoflook, blokjes knolselderij en wortel, grofgehakte peterselie en dunne ringen prei.
Bak stukjes rookspek mee of blokjes droge chorizo.
Kruid met grofgemalen witte peper, iets zout en laurier.
Flambeer op laag vuur met calvados en blus met een scheut water en flink witte wijn.
Laat geheel afkoelen.
Giet over in een kookpan, doe er de schoongemaakte en gecontroleerde mosselen bij, breng snel aan de kook met een deksel op de pan, haal de deksel van de pan en laat op hoog vuur staan, regelmatig de mosselen omschuddend, tot ze allemaal open zijn.
Mosselen kunnen ook worden gekookt met bier; gebruik dan flink peper.



Zat nog even na te denken over die opmerking van L. over die ruziënde koks in die keuken in La Cena.
In werkelijkheid gaat dat natuurlijk gepaard met een niet-aflatende stroon van de meest grove vervloekingen, van een kaliber die de gemiddelde Spaanse dagloner zouden doen blozen...

Dio cane! Puttana madonna! Porca miseria!

Zie hier en hier.

De minst erge is nog (taxichauffeurs tegen elkaar) Testa di cane! Hondekop.

O ja, die dagloner!
Ik had in Spanje een vriend, een theoloog maar van de goede soort. Zijn vrouw rookte vroeger Habanos, zeer zware Havanna-tabak sigaretten. "Als ik haar kuste was het of ik een dagloner kuste", un jornalero (jornal [chornAl]: dagloon).



Een zwaar beroep, dagloner. Als je een Google doet op "jornalero" en je gaat dan naar afbeeldingen, dan zie je een paar zelfmoordenaars...

Doei!

Eerst maar even gisteren.

O nee, eerst even PJ.
PJ, ik kan niks met die foto's van je (boekje Vaktermen). Je moet ze gewoon, zonder meer attachen. Niet via Google of Picassa sturen. Als je dat doet dan wordt het ergens opgeslagen als ik download, God mag weten waar, behalve als ik Picassa gebruik. En dat verdom ik. Ik maak zelf wel uit wat ik gebruik.



Gisteren
Die "Wellington" (kletsnaam) van AH. Deeg met wildgehakt uit de oven. Ach...
Maakte er cranberrysaus bij (search the blog).
En jus: boter, sjalot, knof, grof gemalen pipali, laurier, ietsje kruidenblokje. Heet water.



Tekst PJ nu, dank!

Bij Godert Walter in de Oude Ebbingestraat kocht ik onlangs dit gidsje: Vaktaal; vaktermengids bij kerkgebouwen; samengesteld door een commissie van de Stichting Oude Groninger Kerken.
Uitgegeven door Profiel Uitgeverij in Bedum ISBN 90 5294 061 4
Het verklaart allerlei technische kerkelijke bouwuitdrukkingen met hier en daar een verhelderende tekening.
B.v.: Wat is een timpaan?
Maar ook wisten die kathedralen- en kerkenbouwers al wat een druiper was.
Nu met de kerst mag de kruiswegstatie natuurlijk niet ontbreken.
Wat aardig is dat ze als voorbeeld van een schuilkerk een tekening van de poort van het vroegere kasteel Asinga in Middelstum leveren.
Als je door het centrum van Middelstum rijdt en je passeert de Hervormde Kerk (prachtig!) met zijn toren met dat fantastische carillon dan sla je op de splitsing linkaf en kom je langs deze poort die nog steeds bewoond wordt.
Na zo'n 200 meter rechtdoor kom je dan bij café-restaurant De Valk.
Mooi oud bruin café (heb er regelmatig geschaakt) heeft een rustig terras met uitzicht op het Boterdiep en zo'n echt Gronings "hoogholtje"
Con un saludo atento
PJ



Schreeuw-etiket van uiterst matige AH wijn.

Luisterde naar Radio Clásica (Spanje), en het ging over een moderne Spaanse opera.

"Wie is er een groter dief, hij die een bank berooft of hij die er een opent?"

Recepten

Mosselen, roerbak
Roerbak mosselen in arachide-olie met wat sesam-olie, met knoflook, verse gember, lente-ui en rasp van limoenschil.
Bak op hoog vuur tot de eerste mosselen opengaan, en ga dan verder op lager vuur tot ze allemaal open zijn, met wat chili-saus erdoor en limoensap.
Werk er juist voor het opdienen wat kook-sojasaus, light soy door.

Mosterd-roomsaus
Breng (koks)room aan de kook in een sauspan en laat wat inkoken.
Werk er flink mosterd door op laag vuur (bedenk dat de mosterdsmaak en -pittigheid bij verwarmen deels verdampt), breng op smaak met Worcestershire en Tabasco, roer er citroensap naar smaak door en serveer direct.
Bij witte vis bijvoorbeeld...



Deze Portugese wijnen zaten in een van mijn kerstpaketten. Prima. 100 Km noordoost van Lissabon. Beide erg stevig van smaak. Erg Portugees.

Zat trouwens gisteren nog even oude F 1's te bekijken en zag in ene dat Michael Schumacher scheel is. Of beter nog: wás. Maar je kan moeilijk zien sinds welke tijd niet meer, omdat websites oude foto's gebruiken zonder dat te melden.
Nou ja, ik ben het ook... Scheel dan dus... Althans als ik richting bezopen ben...

Tuna muziek. Spaanse studenten, die kroegen langs gaan.

Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Belegen medicijnen-studenten uit Murcia...

Compostela hier.

Granada hier. Zie ook de volgende foto. Zie nu dat op die foto ook een Portugese lier staat; zie hieronder.

Zie hier in het midden een Portugese guitarra, een soort lier. Cuernavaca, stierenhoorn. O wacht, Mexico...

Huelva hier, en hetzelfde verhaal als hierboven. Vendelzwaaier zie hieronder.

Dit hier is Madera, dus weer die lier. En ook nog een vendelzwaaier ook nog!



Ennuh, o ja... Misschien komt het toch nog goed met Marieke.
Ik mocht althans haar Kerstdiner publiceren.
Hou ja vast.

Champagne

Amuse: Kleine aspic van garnalen en kabeljauw gegarneerd met groene mini-asperges

Foi gras op kramiek [fijn krentenbrood] met huisgemaakte uiencompôte & compôte van vijgen

Knoks Visschelpje

Filet Mignons van Hazenrug met mosterdsaus & knolselderpuree

Gebraden Hazenbout met traditionele Jachtgroenten: rode kool, cranberries en spruitjes, & gefrituurde aardappelschijfjes

Franse kaas voor de liefhebbers

Eigengemaakt koffie- en vanille-ijs

Koffie naar wens met bonbons

Ennuh, de likeuren??

Maar goed, ik zou vermelden dat het Zeeuws Vlaanderse haas is, van Zeeuws Vlaanderse jacht.



Kramiek
Miek = mique = mik.

Kreeft en zo

Het was dus natuurlijk een homard (kleur, scharen), geen langouste.

Gekookt in visfond, met wat steranijs, selderijzaad, wat soepgroenten en wat peterselie (zit nooit door soepgroenten).

Lekker hoor...

Gegeten met puree uit de oven (boter, melk, nootmuskaat, witte peper) en kastanjechampignons.
Olijfolie, rode ui, knof, champignons, grove witte peper, iets kruidenblokje, Noilly Prat.



Mail van L.

Dag Maarten
La Cena kijk ik regelmatig (heb ik al eens geschreven), die professor met zijn studente, ik lach me er helemaal gek om, ook die oude kok met zijn gescheld! Ik ken in Rome zo'n soort zaak, het barst er natuurlijk van, maar deze lijkt er erg op: Il Checchino.



Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Betekent die naam niet Viooltje?

De kookaburra's: mijn broer ging ze bij hem thuis vlees voeren: ze kwamen op de duur met de hele familie. "Ka ka ka ka!" Ze deden me denken aan een familie uit een volkswijk: bij moeder zou je zo een bonte schort onder die veel te grote kop (in verhouding tot dat lijfje) kunnen denken. Men vertelde daar dat er een Kookaburra bij een treinstation in de buurt zijn nest had en die vogel deed de hele tijd het geluid van treinen na. Het zijn namelijk nabootsers.

In Frankrijk in de tuin daar waar ik woonde had je een mobiele telefoon-vogel...

Over dat laatste zinnetje bij dat verhaal over Hydro Majestic, ik weet niet of ik voldoende duidelijk was: ik bedoelde te zeggen dat die broer van mij het zichzelf haast kwalijk nam, zelfs tegenover de baas uit die tijd, dat hij niet nog beter eten neer had kunnen zetten voor de gasten, alsof het aan hem lag i.p.v. aan het kleine budget van die bloedzuigers.

Zielig hoor zo'n kreeft eten, eerst al zo'n krab zonder poten en dat met Kerstmis, dag L.

Krab zonder poten? Als ik poten koop, dan denk je toch niet dat ze de rest weggooien?



Films
(Vroeger op de lagere school had ik een vriendje wat het altijd over fimmels had)

Le Bal des Actrices
Actrices die zich belangrijk vinden zonder dat ze een bepaalde rol spelen...
"Die 'zichzelf' spelen". Kijk, daar zit ik nou net níet op te wachten...
Zie hier.

The Prestige
Volkomen onbegrijpelijk gedoe.



Deze jatte ik van een ander blog. Ik geloof dat ik nog niet mag zeggen van welk -bijzonder aardig, nieuw- blog.

Gisteren die paté dus vooraf, Ardenner (dat betekent dat er kleine stukjes uiterst droge lever in zitten) met Plum sauce. Lekkere combinatie. Vandaag met restje versuikerde mango chutney...

O ja, kookte trouwens nóg een kreeft (toe maar), voor woensdag, etentje, koud vooraf.
Hoofd dan bospaddo-risotto met die dunne worstjes, hoe heten die ook weer. Je hebt ook ijs van dezelfde naam, vreemd genoeg... Niet glycerini maar zo iets...



Ja! Fantastisch! Zó moet het er uitzien!

(Wordt vervolgd) (O ja?) (Ja!)

Vervolg "vreemde muziekinstrumenten". De zingende zaag.
Zie hier.
Jezus hier.
Bibberige kerst hier.
Subway hier.
Ff serieus nu, zie hier. En hier.
Instructies hier. (Van deze Truus vind je op het web ongeveer 50 video's over hoe de zingende zaag te bespelen...) (God, wat een gezeur zeg...)



Doei!

Perfecte sjalottensaus...

Vooraf gisteren een krabsalade dus, en foto's van de krabbepoten vergeten.
Krab, mayo, grove witte peper, citroen, wat cognac, mild paprikapoeder erover.

Daarna werkelijk fantastisch gelukte sjalottensaus.
Sjalot pellen en fijnsnijden.
Olijfolie, sjalot, wat knof. Hoog vuur tot het spettert.
Half uurtje laag vuur, met wat grove witte peper en ietsje kruidenbouillonblokje.
Wat water erbij, redelijk wat witte wijn en idem witte port.
Aan de kook, uren laten sudderen.
Proef. Op smaak met gembersiroop.
Door laten sudderen.



Dan die eendeborst op het grilpannetje.
Vooraf de vleeskant dichtschroeien.
Twee methodes: vet kruislings insnijden en op hoog vuur op de vetkant, of niet insnijden en vuur laag zodra het begint te spetteren. In beide gevallen halverwege de garing kwartslag draaien. Indien op laag vuur: na kwart slag deksel er over.
Vet afgieten regelmatig, en bewaren!!
Maak het de eerste keer met de insnijding-methode.

At er maïs bij.
Olijfolie, rode ui, knof, rode "peper"bolletjes, iets kruidenbouillonblokje...
Droge sherry...
Maïs erbij.
Heerlijk!



Recept

Mosselen heel anders
Eet ze rauw, net als oesters.
Met wat citroen...

Nòg anderser
Kook de mosselen op de normale manier, maar dicht en vast tegen elkaar aangepakt in de pan, zodat ze niet open kunnen gaan (pannetje heet water erop).
Wrik open en eet; de zeesmaak is op deze manier veel sterker.



Deze wijn dronk ik gisteren. Heel redelijk.

Herzag eetfilm, nou ja, restaurantfilm La Cena. Erg mooie Italiaanse film. Eigenlijk een soort La Colmena verhaal. (Heb je daar de film van PJ?)

Heel mooi. Allerlei soorten klanten. Zedige meid die d'r wulpse moeder vertelt dat ze in het klooster gaat. Een professor met een enorm op hem geilende studente... Schitterend.

(Kwam ooit een Italiaan binnen met 'n hond, 'n Mastino napolitano. Schiet zo'n vent vanachter een desk omhoog Geen honden hier! Uhh, oh!! Mastino napolitano!!!)

Kerstkaart hieronder eergisteren in de bus. Geadresseerd door een oud vrouwtje (zie handschrift) aan een oud vrouwtje wat hier in huis al drie jaar geleden overleden is...



"Daar kan ik ook niks aan doen meneer..."

Alweer een record.
Voor het eerst in de afgelopen 31 dagen meer dan 7.000 bezoekers. 7.013 om precies te zijn.

Protesten gisteren in Rusland hier (alle links hier in een nieuw venster).

Heel veel radio-internet zenders klassieke muziek (als het allemaal klopt) hier.

Christmas Lights and Sites in Bordeaux hier.
Thanks William!



Kijk, ik had dat verkeerd begrepen, van dat stukkie wat Berlage op eigen kosten op die toren van het gemeentehuis in Usquert had laten zetten. Hierboven kan je het prima zien.

Dank PJ, en andere foto's later.

Mail van L.

Ineens weet ik de naam weer van dat hotel: The Hydro Majestic!
Mijn broer nam me mee naar een plaatsje in de bergen met een "cowboy"-stationnetje. Daar in de buurt was dus dat hotel: een enorm lang goudgeel gebouw met een loggia met uitzicht over de Blue Mountains, je werd klam van de nevel die opsteeg uit de blauwe diepte. Overal die vreemde vogelgeluiden, de Kookaburra's bijvoorbeeld.

Kookaburra hier.



Het was vergane glorie: Agatha Cristie had er een van haar verhalen kunnen situeren. Mijn broer liep meteen kwaadaardig naar de keuken: hier had hij dus zijn beginjaren in Australië doorgebracht. Je maakte namelijk indruk als je kon zeggen dat je er gewerkt had. Het werken zelf was slavenarbeid. Voor een belachelijk budget: je kreeg een paar "centen" per persoon voor de inkoop en daarvoor verwachtte men dat je ontbijt, lunch of diner maakte voor een verwend en veeleisend publiek. Tussen de Eucalyptusbomen stonden "houten wc-tjes" en dat bleken de slaapkamertjes voor het personeel. Over de grote baas/uitbuiter uit die tijd maakte mijn broer zich weer kwaad en toch was het dubbel: hij kwam mij "onmachtig" over als een soort onecht kind, dat alsnog bij die ontkennende vader in het gevlei wilde komen. Toen ik het hem zei, kreeg hij enorm de pest in. Groeten, L.



Dit is het beroemdste plaatje van de Blue Mountains.

Toegift

O Tannenbaum hier. En hier. En hier.

De Herdertjes ("dengelen zingen") hier. En hier. En hier.

Jingle Bells hier. En hier. En hier.

En nou ga ik kreeft eten... Een hele... Zie foto's morgen...

muß in harten Krippen schlafen...

Onze zo dadelijk alweer voor de meer dan tweeduizendste keer geboren wordende Heiland dan dus.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). En hier.



Dronk net een Bloody Mary. Dat leek me wel toepasselijk voor vanavond...

Planning nu. Dat is weer aangepast. En uitgebreid...
Vandaag eerst krabsalade (van verse krab van de markt, vandaag nog). Dan die eendeborst van het grilpannetje, met sjalotten-port-gembersaus, en maïs met wat rode ui en knof en zo. Kocht trouwens die "Crispy mais" van AH, en die is werkelijk erg goed. Vroeger kocht ik óf Bonduelle als het naast iets fijn smakend kwam te liggen, of Europlopper als tegen iets heftigs aan.
Morgen paté (wat ik alleen maar zelf maak als forsch grote; AH, aanbieding, "Ardenner paté", we zullen zien) met mangochutney (eigen productie), en dan die kreeft met aardappelpuree uit de oven (mét korst), kastanjechampignons en jus.
Overmorgen die Wellington met kastanjepuree (met room erdoor) en cranberrysaus. Vooraf mosselen met gari (zelfgemaakt, maar je kan het kopen als "sushi-gember").

Burp!



(Dit is een spinkrab; veel gegeten, gevuld pantser in de oven, in Spanje.)

O ja, en 's middags een eitje, gebakken in een met kalfsniervet ingewreven pannetje!

Verwerkte in die maïs rode peperbolletjes, die ik in Luik kocht. Hier in Nederland nooit "los" gezien, maar ja, ik had die kruidenkraam op de markt kunnen vragen...
Uh, een smaak trouwens, die doordringt.

Recept
Mosselen, anders
Maak ongekookte mosselen klaar door ze op hoog vuur door een roerbakgerecht te verwerken; roer zolang tot de mosselen open zijn.
Het vocht uit de mosselen geeft een erg lekkere smaak aan het eten, maar reken er wel mee dat dit vocht zout is.



Jean-Paul Franssens en Johannes (De Dikke) van Dam

Zag Black Narcissus. Ouwe film, maar indrukwekkend. Alleen na een uur begint het traag te worden. Maar zie toch zelf die film!
Europese nonnen, Calcutta, die in Thibet hoog in de bergen een kloostertje, schooltje, weeshuisje voor meisjes (moeten) beginnen.
Fantastische architectuur- en natuur, uh gebergte-opnames.
Onderhoudend, het eerste uur iig..
Uhh, na anderhalf uur schakelt in ene over op Ierland...
Geen idee...



Johannes Heesters overleden hier.

Dit vergat ik nog, Going up Cripple Creek hier. Jezus...
En hier.
En hier.
Pa met vette zoon onder de plak hier.
En wat is dit dan?
Fantastische banjo hier.



Cripple Creek-dorp.

Op een of andere manier vind ik die combinatie gitaar-banjo lijken op die van de Fado-instrumenten: de "gitaar" hier (oorspronkelijk een Congolese luit!) en de lira of lyra of zo, een gewone gitaar.

O, trouwens Cripple Creek "zelf" zie hier. De creek dan dus nu.

"Kerst-inkopen", kent u die uitdrukking? "Kerst-inkopen"?

Planning
Zaterdag gegrilde eendeborst, doperwten-sjalottensaus, gebakken kumquat.
Zondag kreeft, kastanjepuree-saus, gebakken kastanje-champignons (geen idee hoe dit alles te combineren).
Maandag die wild-Wellington van laatst met puree, jus met rode ui en knof, en cranberrysaus.

Burp!



Kocht tamarillo, terong api, vuur-aubergine, en inderdaad, het is familie van de aubergine. Erg lekker. Niet te dicht tegen de schil aan eten...

O ja, die hoofdprijs van die Spaanse loterij is dus 720 miljoen. Maar ja, per lot worden 1.800 deeltjes verkocht...
En zo'n lot valt altijd in een dorp of een stadswijk, want daar kopen winkeliers en bar-eigenaars gezamenlijk een lot, en verkopen die 1.800 deeltjes dan via winkels, clubs etc.
1/1.800 deeltje: toch vier ton...



Gisteren
Bucatini (holle spaghetti) met witte punt-paprika en overjarige komijnenkaas.
Kook de pasta met een beetje paddoblokje, afgieten, koudspoelen, olijfolie erdoor.
Olijfolie, rode ui, gerookte knof, soepgroenten, peterselie.
Witte wijn en wat water, pikant paprikapoeder, iets groentenbouillonblokje, fijngewreven komijn, vers gemalen korianderzaad, laurier...
Proef.
Puntpaprika-stukkies erbij...
Pasta erdoor...
Rasp er de kaas over...



Ik at drie keer een kleine portie, een keer met sukkies heel kleine augurk, een keer met jalapeño uit de pekel en een keer met knof-chutney.

Mail L.

De bakker heeft Merengues in de toonbank liggen en dat doet me denken aan een tearoompje in Leura in de Blue Mountains in Australië. Ik was daar eens met mijn broer (daar woonachtig) en de oude schilder. Je waande je in b.v. Bergen aan Zee, Waalre, Laren, die sfeer dus. Mijn broer zei: "Ze verkopen hier het meest Pavlova`s, er is geen kunst aan, maar de mensen vinden het lekker en prachtig". De oude schilder hield niet van thee en stond buiten een sjekkie te draaien.
Mijn broer had zijn huis gekocht van twee oude tuinarchitectes, die vanwege de reumatiek de boel niet meer bij konden houden. Bloeiende cactussen, citroenbomen, waratah's, maar ook narcissen, blauwe regen, tulpen, rododendrons, azalea's, gewoon wat hier bij ons ook groeit, stond daar in die tuin te bloeien. Lopend door de laantjes van het dorpje, stak regelmatig het gebloemde achterwerk van gebukte mevrouwen boven de planten uit. "What a lovely day, isn'it?" zeiden/riepen ze vanonder een strohoed met lint wanneer je passeerde.



Australische Pavlova

Een aantal kilometers en dorpjes verderop stond een bordje met "Botanical Garden". Er was een onbemande kassa en wij liepen via slingerpaadjes naar boven. We hadden in de hoogte een soort bungalow gezien. Daar aangekomen kwam een bejaarde man in ouderwetse kleding en op een soort hoge schoenen, die ik, als soort, het laatst heb zien dragen door Frits Philips staande langs het honkbalveld. De oude man was een gepensioneerde professor van de Universiteit van Sydney en had deze tuin ooit gekocht. Hij vertelde dat de skyline van Sydney 's avonds fenomenaal was, terwijl hij weer met ons naar beneden liep en alles wat groeide bij de Latijnse naam noemde. Groeten, L.

Mooi! Dank!



Blue Mountains

Ooit gehoord van de relatie tussen Frits Philips en Gerard Reve?
Tsja...