enkele mededelingen vandaag.
Eerst een correctie.
Zag dus 4 Months 3 weeks 2 days en schreef "herinnerde me niks", maar dat is turruggukoohmuh.
Plunk plunk plunk rommelde de film voort...
Maar die geeft toch een beetje de indruk, neem me niet kwalijk, dat het niet zó ontzettend erg was daar (voor alle duidelijkheid: voor mensen die zich zo gedroegen als die dames van die film).
Maar ja, je leert wel "het systeem" kennen. Griezelig.
Zag overigens in de Lunst biografie een foto van hem met Ceaucescu, of hoe schrijf je dat. Hij tekende er een Cultureel Verdrag, gohh...
Karel van het Reve schreef ooit dat het Roemeens op hem geen serieuze indruk maakte. "Theater is teatrul". Maar kijk, "ul" is een suffix, en wel voor het lidwoord. Teatrul = theater het...
Kaas op de markt in Luxemburg Stad. Sjiek, die proef-dingetjes...
Die Tiroler Bergkäse kocht ik ooit in Leer. Heel erg lekker.
Recept
Koya tofu, gedroogde tofu
Drie blokjes per persoon nemen.
Leg de stukjes Koya tofu in een ondiepe schaal.
Giet flink water van een graad of 80 in de schaal.
Draai het spul direct, draai na een halve minuut, draai na een minuut en draai na twee en een halve minuut. Laat nu drie minuten weken.
Draai de blokjes en week vijf minuten (en controleer of er genoeg water in de schaal is; bijvullen moet vermeden worden maar de eerste keer is het meestal nodig; de Koya neemt meer water op dan verwacht); de blokjes zijn nu "opgeblazen".
Spoel de Koya door en door koud, zie de volgende regel.
Leg een blokje in de handpalm en druk er met de andere handpalm het water uit.
Leg in schoon water en ga verder met de andere blokjes.
Als de blokjes weer water hebben opgenomen ze weer uitknijpen en daarmee doorgaan tot er alleen nog maar schoon water uit de blokjes komt (kijk tussen de handpalmen; het duurt nogal lang; hou vol).
Knijp de blokjes tenslotte nog een keer erg goed uit, laat uitlekken en gebruik als gewone tofu.
Het lijkt, pardon, het ís veel werk, maar hou er rekening mee dat Japanners enorm zeurderig zijn wat eten betreft; het moet altijd precies zus en precies zo.
Het eindproduct wordt gebruikt als ware het tofu. Persoonlijk vind ik het een goed idee om de koya uit te knijpen, klein te snijden en dan aan een vrij dunne saus toe te voegen, zodat die saus wordt opgenomen in de stukjes.
Portugees restaurant in Luxemburg stad, waar ik die zoutevis, bacalhao, at.
Wijn is Vinho verde. Dat bekent "jonge wijn", en zo heb je dan ook vinho verde tinto (rode) en v v branco (witte). De rode kan niet worden gebotteld, net zo min als de vergelijkbare Baskische Txakolis. Gebeurt wel maar trap er niet in.
De rode wordt vanuit enorme vaten vanachter de tap in karaffen geserveerd. Heerlijk! Vooral bij zoutevis...
O ja, dat vergat ik nog. Aangaande die Arretje's Cake.
Ik maakte dat jaaaaaren geleden voor pleegkinderen. De oudste was 12 toen ze weer naar d'r moeder verhuisde. 10 jaar later was ze bij me gelogeerd. Supermarkt, inkopen. Ik legde de Arretje's Cake ingrediënten bij mekaar, aan het eind van de boodschappen. Ze keek en kreeg in ene een boei! En keek naar me...
Tiroler komijnworst op de markt in Luxemburg.
Niet tot me door gedrongen, want dan zou ik het gekocht hebben.
Veel Tiroler spul trouwens daar op de markt...