Zegt een bekende me dat ie enkele dagen per week last heeft van hondepoeplucht van de hond van de buren omdat die mensen die hond op het plaatsje laten poepen. Schrijft ie naar eer en geweten aan de woningbouwvereniging dat het niet dagelijks gebeurt want dat er soms wel met die hond wordt gewandeld, en dat het ook afhangt van de windrichting. Krijgt ie 'n brief terug die begint met "Het verheugt ons te lezen dat u niet dagelijks last heeft van de poeplucht"...
Nadat we uitgegierd waren zei ik Ze geven in feite en in ieder geval toe dat er dagen zijn dat je last hebt.
Foto hierboven en hieronder stripwinkel Namen. Gebruikte ik vandaag in de les. Foto hierboven: ik haalde de kleur van de puntmuts van de Grote Smurf weg, van een deel van Obelix's gordel en van het gezicht van die smurf naast Obelix. Moeten ze weer inkleuren.
Ik had die Raket naar de Maan hieronder wel willen kopen, maar de winkel was al dicht en ik moest de volgende ochtend vroeg weg...
Ja L., nu begrijp ik je. Jij zag eergisterenavond mijn blog van die dag, maar het probleem was gisterenochtend. Toen was de tekst van eergisteren weg.
Pas nadat ik gisteren schreef, gisterenavond, was het vanmorgen dus pas terug.
Vandaag die tonijn en die prei-roomsaus van gisteren, want tegen de tijd dat ik (late thuiskomst) dit blog en die saus klaar had moest ik me nes in. Trouwens die pitah broodjes uit de vriezer, dat bleek Naan. Nou ja.
Morgen braadworst, tuinbonen, en -met soepgroenten- die Luxemburgse wijn-roomsaus erbij.
Overmorgen ei, bakbanaan, puntpaprika.
Zie The Great Book Robbery hier (alle links hier in een nieuw venster) en hier.
Recepten Kip
Pollo [poljoo] Gloria, Dominicaanse Republiek
Lijkt op Kentucky Fried Chicken.
Kleine stukjes door citroensap halen, door bloem met peper en zout, en bakken.
Uit de oven, Pollo al Ajillo [achIEljoo, "knoflookje"], Spaans
Stukjes kip met flink olijfolie erover en wat peper, zout, rozemarijn en een flinke partij niet-ontvelde maar wel dwars doormidden gesneden knoflooktenen in een hete koekenpan met olijfolie; regelmatig omschudden; vet afgieten.
Dat is de Oost Spaanse variant.
In Navarra wordt het in de oven gemaakt, met half pikant paprika-poeder erover, een scheut droge witte wijn als het gaar is, omscheppen en aanbaksels losschrapen.
Aan het spit, Frango no Espeto [frAngoe noe SjpEEtoe], Portugal
Inwrijven met citroensap, een half uur laten liggen, weer inwrijven en weer een half uur laten liggen. Weer inwrijven.
Flink ongesneden peterselie in die kip proppen met in het midden een stuk spek van rauwe ham.
Inwrijven met een mengsel van Piripiri en olijfolie, en dan grillen. Uhh, aan het spit dan dus.
Piripiri kan je eventueel imiteren door in flink olijfolie zachtjes sambal een tijd te laten sudderen, met komijn en knoflook.
Of bij de Marokkaanse slager Harissa halen, en dat met olijfolie aanlengen.
Proefde net die prei - witte wijn - roomsaus die ik gisteren al maakte voor bij die tonijn. Waw. Eigenlijk stom, want ik ga een vergelijkbare saus maken, Luxemburgs, bij die tuinbonen morgen. Maar ja, díe saus wordt licht gebonden, en ook met wat bouillon er door.
Tirade, begin 70-er jaren. Mooie stukken van Charles B. Timmer, "Russische notities". En in nummer 179, september '72, van Nadjezjda Mandelstam "Mijn testament". Schitterend. Hoe ze het auteursrecht over de gedichten van haar in het kamp vermoordde man terugkrijgt (terwijl ze natuurlijk nergens kan laten publiceren), en terwijl die rechten na 20 jaar of zo weer vervallen aan de staat... "Deze belasterde en verboden naam, deze niet gepubliceerde gedichten, dit in de ovens van Loebjanka vernietigde schrijversarchief - dit is mijn literaire nalatenschap".
Station Luik, hieronder, gebruikte ik in de cursus Digitale fotografie. Uhh, al die Belgische etc. foto's hier zijn steeds ongepubliceerde.
Meel
Dag Maarten, iets heel anders.
Je had een jaar of dertig geleden Henk Molenberg, een beetje een flauwe acteur afkomstig uit Groningen(!) en die heeft een paar kookboekjes geschreven. In zijn, ik meen eerste kookboekje refereerde hij aan een tentoonstelling in Parijs betreffende het werk van Picasso. In de bijbehorende catalogus stond het favoriete gerecht van Pablo: een omelet die hij elke(?!) dag maakte en waar geen van zijn vriendinnen zich mee mocht bemoeien. Ik heb dat ding toen vaak gemaakt en het was erg lekker. Niet alleen ik, maar ook degenen die ik het recept gaf, iedereen vond het lekker. Ik ben het recept al heel lang kwijt en heb menig poging ondernomen om het te achterhalen. Niet gelukt.
Op de eerste plaats moet je oppassen met Huppeldepup Picasso. Denk aan het gruwlijke Tong Picasso. Op de tweede plaats kan hij het best elke dag, bv. voor het slapen gaan, Spanjaarden eten dan dat soort dingen, kalfslapje ook, gemaakt hebben. Op de derde plaats bestaat er zoiets als omelet Picasso, helemaal geen gek recept. Omelet met (iha) ham, kaas, paprika, champignons en uien. Laat me dit even vergelijken met jouw herinneringen.
3 verschillende kleuren paprika's (in blokjes) bakken met knoflook(?), geklutste eieren erbij. Witbrood weken, uitknijpen en vermengen met inhoud(?) blikje tomatenpuree, cayennepeper. Die licht rode massa uitstrijken over omelet in pan. Zo ongeveer herinner ik het me. Ooit van gehoord? Dag, L.
Drie verschillende kleuren, dat kan niet. In die tijd had je enkel rood of groen. Knoflook: ongetwijfeld. Licht geklutste eieren. En dat witbrood met die tomatenpuree (moet feitelijk zijn: heel rijpe tomaten, door midden gesneden en uitgeknepen (vel weggegooid dus) klopt met die cayennepeper (lees pikant paprikapoeder). En met die (rauwe) ham erbij is het een uiterst klassieke Catalaanse (Picasso en Dali!) combinatie. Ook op stokbrood. Inwrijven met olijfolie, uitgeknepen tomaat, rauwe ham erop, ui...
Jammie! Gebruik ciabatta (Noordoost en Oost Spanje chapata [tsjaapAtta]).
Stripmuseum Brussel. Welke strip het betreft, geen idee. Moesten ze in de Illustrator cursus natekenen. Vroemvroem!
Uhh, je omelet. Met dat uitgeknepen brood in combinatie met die tomatenpuree klopt er wat niet. En trouwens: had je toen in Frankrijk tomatenpuree? Dat had je toch niet nodig... Ik denk dat het die -aan de plant gerijpte!- tomaten betreft, uitgeknepen, en gebonden met dat zeer goed uitgeknepen brood. En dat die tiepo, wegens toen en feitelijk nog steeds gebrek aan aan de plant gerijpte tomaten terug viel op tomatenpuree.
(Goddomme, die tonijn, gebakken in olijfolie van sardien blikje trouwens, met die preisaus, dat was lekker, goddomme...)