zondag 23 januari 2011
Vandaag
de rest van die mosselen, nu met spaghetti en oesterzwam. Spaghetti alle cozze dus. Ook wat gedroogde oesterzwam (heerlijk!) erbij.
O wacht, ik hép geen spaghetti. Linguini.
(Uhh, prijsvraag: uit welke film is het clausje "Too much linguini...". Groninger worst voor de eerste goede antwoorder.)
En, o ja, Weemoedt gisteren, die schreef over een requiem. Verdomd als ik het lieg, ik heb ooit iemand horen zeggen "Zet eens een leuk muziekje op, een requiemmetje of zo". Serieus bedoeld, verdomd...
Heb gisteren zo hard aan dit blog gewerkt, af en toe een koud aardappelkroketje tot me nemende, dat ik de honger voorbij was toen 't blog af was...
Ook 'n nieuwe aanwinst. Samen met die van gisteren en die hieronder en een bromelia. Die bloemist die schijnt trouwens een villa'tje te gaan bouwen in Briltil... Net als toen ik voor John Dinger werkte als chef. Kreeg de rekening van de visboer, zegt ie "Die visboer schijnt een perceeltje in Wageningen Noord gekocht te hebben..."
Recept
Icecream Soda
"I scream, you scream, Ice cream, that´s what I want". In díe tijd bestond het nog.
Een bolletje roomijs in zo´n champagne-flûte, en sodawater erover schenken.
Heerlijk.
IJs van gedroogde pruimen
Gebruik pruimen uit blik; die van AH, maar misschien ook andere supers, zijn prima; geen suiker, wel mooi zoet.
200 gram uitgelekte en ontpitte pruimen. Sap: opdrinken.
Mengen met sap van een halve citroen, 200 cc room, 225 cc volle melk, 1 eigeel.
Blender, koelen.
Etc.
Hier (alle links hier in een nieuw venster) zou een tentoonstelling zijn over de dood, "Tussen hemel en aarde". Google vindt daarop dit wel maar daar vind ík niks. O wacht, hier?
Hier ook trouwens. En hier, as je un beetje geduld hep.
Had het met iemand over Pessoa en over kunst en zo, dat soort dingen zeg maar. Dat "echte kunst" je, zoals Karel van het Reve schrijft (en eigenlijk ook Van den Hoofdakker / Rutger Kopland en Bomans) op het verkeerde been zet. Je ratio zegt "dit zijn wat lijntjes" en je gevoel / herinnering zegt "dit is een urinerende boer".
Hoe dan ook, Pessoa zet je terdege op het verkeerde been hier:
O poeta é um fingidor.
Finge tão completamente
Que chega a fingir que é dor
A dor que deveras sente.
De dichter is een veinzer.
Hij veinst zo goed
Dat het hem lukt te veinzen dat het pijn is,
De pijn die hij werkelijk voelt.
Kijk...
Kapsalon, we gaan onversaagd verder met cultuur, hier. Ff wachtuh, dan komptie tevoorschijn.