Eerst maar een recept, dan hoef ik niks meer te onthouden. Twee trouwens, twee korte.
Bouquet garni
Neem een stuk wit linnen, goed uitgespoeld, en knoop daarin een laurierblad, een takje verse tijm, eventueel wat zwarte peperkorrels en verder een gepelde teen knoflook en/of peterselie.
Bourguignon-boter
Hoeveelheden voor 100 stuks.
Roer 700 gram boter zacht, roer er 10 geperste tenen knoflook door of 20 geblancheerde geperste, 70 gram zeer fijn gehakte sjalotten, een half kopje idem peterselie, 30 gram zout en peper naar smaak.
Trouwens, je kan er, behalve slakkenhuizen met slak, ook champignon-hoeden mee vullen (hoeden wel eerst door de olie halen) en, ja!, zelfs een combi maken van flinke champignonhoed, slak en bourguignon-boter.
Heb (dus) een zware klus van zeven dagen per week, bedong dat ik halverwege een paar dagen vrij kon krijgen, wilde naar Straatsburg, omdat dat heel mooi schijnt te zijn én je er lekker kan eten (alhoewel zuurkool in de zomer...), trein en vliegen retour 360 Euro of zo. Hoho. Andere bestemming. Maar nu vertelt me vandaag iemand dat ik op Eurolines.nl moet kijken. Bussen. 65 Euro! Dat wordt dus Strasbourg. Ken "heel" Frankrijk maar de Elzas niet.
(Ik hoop met een betere foto hiervan terug te komen, want dit is toch wel een beetje, om de kleurtjes?, popperig of zo.)
Gastronomie Strasbourg hier (alle links hier in een nieuw venster) trouwens. Misschien moet ik maar wat extra cholesterolpillen meenemen...
Vanavond witte bonen, puntpaprika, geraspte kaas (kontje van stuk belegen Goudse). Met in dat parelhoen-vet van laatst gebakken ui, knof en een halve groene peper, komijn, piment, dat soort dingen.
Morgen Groningen. Was er dinsdag, maar combineer fiscus-aan-oren-trekken morgen met vorige keer niet aan toe gekomen Chinese én Indonesische toko en Italiaanse winkel.
Sopropo links, rechts weet ik niet en zal het morgen vragen. Wel erg mooi gestroomlijnd. Vergat overigens laatst te melden dat je die sopropo met uiterste omzichtigheid moet behandelen, want dat is super "breekbaar".
Kreeg een niet goedkope maar ook niet dure (5,5 Eu) Zuid Afrikaanse wijn, Cape Reality, Merlot (ja!) 2009 (...). Biezonder lekker. SuperdB.
Die paraguayos ("platte perziken", "wilde p.") die ik in Groningen kocht dinsdag, die waren nog niet echt rijp, wat voor de hand lag, maar het is een vrucht die je niet echt rijp moet eten (wit of groen of rood op de schil, geen geel), net niet rijp moet eten, deze was nog ietsje minder rijp, maar toch al mooi van smaak. Familie van de "witte" perziken, dwz. met wit vruchtvlees.
Recept
Brandnetelsoep
Smelt een flinke klont boter en maak daar een roux van.
Kruid met peper, zout, laurier, tijm, nootmuskaat en kruidnagel.
Maak er een dunne soep van met flink kokend water, en doe daar flink brandnetelbladeren in (gebruik zoveel mogelijk jonge bladeren cq toppen).
Kook tot de bladeren zacht zijn (kort!), en pureer met een staafmixer.
Proef op zout en peper (gebruik in plaats van zout eventueel Marmite of Oxo of Viandox) en klop er nog een met room losgeroerde eierdooier door.
Nog meer Surinaamse groenten, maar ook Afrikaans spul in deze tent. Midden voor, die kleine witte aubergines, dat kan Afrikaans zijn of Indonesisch, best wel lekker, maar het kan ook antroewa zijn, Surinaams, erg bitter. Sprak er vandaag nog over met I., een Hindustaanse Surinaamse, vegetarisch en ik geloof ook ayurvedisch of hoe schrijf je dat. Ze kookte ooit, met veel succes, voor de Eetclub.
Had gisteren een melancholische stemming, en keek niet naar allemaal uiterst mooie en maatschappelijk verantwoord(d?)e films die ik klaar had liggen (Marie Antoinette, Pantserkruiser Potjomkin, The Fish Fall in Love, de laatste al besproken hier), maar ik herzag voor de zoveelste keer Pale Rider. Dat moment waarop dat meisje uit de bijbel over de Apocalyps voorleest, en dat als dan die "on a pale horse" ruiter aan de beurt is, dat die dan ook net langskomt, perfect. Tranen in de ogen.
Nog wat over sopropo trouwens. Kan ik weer ff me gal kwijt. Ik stond bij die kraam, ik zeg wat kost die sopropo (wijzend), Chinees echtpaar naast me kwam niet meer bij van het lachen. "Sopropo!!!". Je kan je afvragen wat het volgende ermee te maken heeft, maar uitleggen doe ik het niet. Ik vloog regelmatig, een jaar of 20 geleden, naar Indonesië op en neer, voor handel. Business class dus, want dan dan ben je niet gebonden aan data. En 'n reisbureau gaf me 40% korting als ik Garuda op en neer vloog. Kwam er een moment dat ze die korting niet konden geven, maar ik kon voor dezelfde prijs met Air China naar Singapore of Bangkok of zo vliegen en dan met Garuda verder. Prima. En je gelooft het of je gelooft het niet: als Europeaan werd je in het vliegtuig en op het vliegveld door personeel van Air China afgebekt. Als business klant, verdomd...
Nog even over die Vier ruiters van de Apocalyps. Zocht een YouTube want het is een beroemde tango, met een werkelijk waanzinnig perfecte persiflage (als dat het goede woord is) van Drs. P. erop. Het origineel is de filmmuziek van de gelijknamige film, met Valentino in de hoofdrol. Drs. P.: Hij heette Valentino / Was algemeen gezieno / Een warme sympatino / Een wufte Tralala: / Ik vind hem om te zoenen! / Aldus millioenen, / In Labrador en Loenen / En ten Westen van Chang-sha.
Vond dit maar daar moet je tegen kunnen.
Maar nu: hebbes! Natuurlijk! Die tango heet La Comparsita! Hier.
En die tiepe die wat uit zo'n dingetje zuigt, die drinkt hierba mate. Erg lekker. Uitspraak zjieÈrba mÀtteh.
Uhh, meestal drink je uit een kalebasje, maar die gaucho hier, die drinkt natuurlijk uit een koehoorn.
