die nog steeds vergeten foto van die nieuwe verschijningsvorm van braadharing casu quo panharing. Aan die vork kan je zien dat die stukjes ook in een bruinige zure vloeistof zitten.
Recept
Een van de vier of vijf ingewikkelde, sjieke-restaurant-recepten van mij die bekend geworden zijn.
Lauwe avocado met Roquefort-garnalensaus
Trek een bouillon van rauwe, ongepelde, gehakte garnalen. Zeef.
Pocheer er twee halve avocado´s per persoon in, haal die eruit en laat uitlekken.
Kook twee-derde van de bouillon flink in.
Prak de helft van de avocado`s met Roquefort tot een smeuïge massa.
Maak een saus van het praksel, de ingekookte bouillon, Armagnac, room, peper en zout.
Maak de andere helft van de avocado`s warm door ze even in de resterende, niet-ingekookte bouillon te leggen nadat die aan de kook is gebracht.
Laat ze uitlekken, snijd een waaier van elke helft (bij het brede uiteinde vastzittend), leg die waaiers op borden en druk ze iets uit (waaiervormig dan dus).
Serveer met de warme saus over het brede uiteinde en ernaast, en daarover heel fijn gehakte bladselderij-stengel.
Drie kleuren groen; erg mooi.
Mooie zege voor Webber (eindelijk weer eens).
Gisteren.
Gebonden aspergesoep.
Eerst dus een goede asperge-bouillon fabriceren en redelijk wat inkoken en afproeven. Ik kookte er dus ook de asperges is, en ik gebruikte wat piment en wat Worcestershire.
Flink boter, sjalot, grof gebroken witte peper,.
Wat foelie, kruidnagel en laurier.
Bloem, langzaam goed laten garen, die -warm gemaakte- bouillon, witte wijn, beetje room, bloem verder laten garen. Proef (peper, zout en of de bloem gaar is); ik corrigeerde het zout met ietsje paddo-blokje.
Schijfjes verse knoflook (zie hierboven) erin laten trekken en er dan stukjes verse zalm in pocheren.
Smaakte werkelijk prima, en warm gepiept de volgende dag beduidend minder. Net of sommige smaak-delen minder geworden zijn en andere hetzelfde of misschien zelfs wel meer.
Gisteren ook Poltergeist. Toch wel goed. Hier (alle links hier in een nieuw venster).
Recept
Avocadosoep, Mexico
Bak gesnipperde ui en knoflook op laag vuur bruin in boter. Haal uit de pan.
Doe kippenbouillon in de pan, ongeveer de helft van de totale hoeveelheid soep die je gaat maken, en voeg daaraan een-derde melk toe.
Breng bijna tot aan de kook en draai het vuur laag.
Prak avocado met een scheut kippenbouillon (niet uit de pan) en voeg het toe aan het bouillon-melkmengsel.
Breng weer tot bijna aan de kook en draai het vuur weer laag.
Laat een kwartier staan en breng op smaak met cayennepeper en zout.
Avocado's van Hawaii.
Uhh, je zou denken dat als guacamole een avocado-"saus" is, (mole = saus; mole poblano!; Portugees molho), dat guaca dan avocado is, maar dat is niet zo.
Wat ik wel weet is dat het in midden Zuid Amerika palta heet. In Uruguay leerde ik dat. Daar hadden ze ook ontelbare grapperia's (want ze zijn daar voornamelijk van Italiaanse afkomst) en ook kwiekwie (zie hieronder). Ben vergeten hoe dat daar heet. Erg lekker met gember-tomatensaus, maar je moet wel goed weten hoe je het visje voor het bakken prepareert: ingewanden en alle uitsteeksels eraf / eruit en na snijding direkt snijvlakken invrijven met limoen.
10 stuks in de toko, diepvries, nog geen 10 euro. Het zijn overigens visjes met een pantser, en die zich met twee grote haken net onder de kop in sterke stroming aan rotsblokken vasthouden. Die haken kan je bij zo'n door visje uitklappen en dan, iets draaiend, "vergrendelen"! Uhh, op foto's (= dode visjes) zijn ze altijd ingeklapt.
Tot slot nog wat culi-links.
Québec hier. In het Frans natuurlijk.
Alaska hier.
Suriname hier.
Midden Oosten hier.
Bloem hier. Dat is familie van die site hier en trouwens Mosselen hier is ook weer die zelfde familie want weer die zelfde vermagerings advertenties.
Zo kan ie wel weer. Uw crimi-reporter groet u met onvermagerbare groeten.
O, over Québec gesproken, en weer in het Frans, De Gaulle, "Vive le Québec libre! Vive le Canada français!" (waarna hij meteen het land werd uitgezet) hier. La gloire de la France, wow!
Wat is dit, "La gloire de la France" of "De ouwe gek"?
Vandaag, trouwens, taro chips (enorm lekker), gemarineerde tofu, prei. Met flinke bijdrage van plum sauce.
Dat is een uitdaging, prei vs. oriëntaals.
Maar verdomd, het was perfect.
Interessant: chips van taro frituren: veel meer verschil bij verschillende diktes dan met aardappel (waar het bereidingstechnisch heel erg op lijkt).
Recept en foto's morgen.
Nu eerst Eat Drink Man Woman.