en niks anders, vandaag. Erg druk en die inkopen, dat is al heel wat.
Shiitake. Niks speciaals tegenwoordig, maar ze zijn zo mooi.
Het valt me op dat in recepten, waarin gedroogde / geweekte worden gebruikt, dikwijls niet staat dat je het steeltje niet moet gebruiken.
Zat ook na te denken over iets van vroeger, dat je de kop kruislings insneed. Zoiets.
Eet ik vaavond, met Quorn (of zoiets), lontong (heb ik nog), eventueel wat chapati, groene curry-paste, cocos, gember, Madame Jeanette.
Kocht dus ook die Mad. Jeanette, en bij dezelfde tiepe Surinaamse okra; groot maar toch stevig. Eet ik morgen met couscous, vis (?). Rozijnen door de couscous? Harissa-sausje erbij!
Papadum. Soort kroepoek (maar het zwelt veel minder en er zitten geen garnalen in) van -in dit geval- linzenmeel, "urid". Je frituurt het. Besprak met de eigenaresse van de toko op het Zuiderdiep in Groningen dat sommige mensen het in de pan bakken. Meneer! ("MènIEr!"), in de oven soms zelfs! We waren het er over eens dat het aardigste is ze te frituren tussen twee frietscheppen geklemd, zodat je een bakje krijgt.
Antroewa. Soort aubergine. Deze Afrikaanse (een wijds begrip) is ietsje kleiner dan de Surinaamse. Terong (= aubergine) poetih (= wit) in het Maleis, maar daar zijn ze veel kleiner nog, soms grootte kers.
Schreef ik dat al? Indonesiërs noemen dingen die ze niet uit eigen land kennen "Nederlands". Water = aer, spuitwater aer belanda. Aubergine, die kleine witte, = terong; onze zwarte = terong belanda. Komen we trouwens meteen op mijn favoriete fruit, tamarillo, terong api (api = vuur, ivm. de dieprode kleur).
Weet nog niet wat voor lunchgerecht ik ermee maken ga. Zijn lang houdbaar.
Awarra
Dit is een palmvrucht. Je schraapt met een scherp mes het vel van de dikke pit, het vlees laat vanzelf los van de schil. Tsja, je moet er van houden.
In Suriname heb je een vrucht die hier erg op lijkt, maar waarvan de schil (ook over een dikke pit) naar nootmuskaat smaakt. Ja, dat is een soort noootmuskaat, en die oranje schil, gedroogd, is foelie. Maar dat is wat anders. De schil van deze smaakt naar abrikoos.
Je hebt nog een vrucht die er op lijkt, maar die is groter. Japanse mispel.
Awarra gebruiken ze in Suriname om nasi koening, gele rijst te maken. Dus niet de rijst koken met curcuma / geelwortel maar met awarra. Gaan we een dezer dagen doen.
Palmvruchten, dat is een uiterst vaag terrein. Vergelijk salak met kokosnoten met bananen met awarra... En dan heb je nog, Thailand, dat glazige doorzichtige "palm fruit" wat ze met stukjes ijs serveren en dan zie je geen verschil tussen de stukjes ijs en de palm fruit...
Echte Ceylon kaneel gekocht (die je met je vingers kunt brokkelen, in tegenstelling tot die supermarkt ellende van keiharde stokken). Kardamom. Venkelzaad (voor garam masala maar ook voor inktvis-marinade, recept morgen).
Nigella (betere foto binnenkort), (black) gira, zwarte karwij, zwarte komijn, djinten / djintan hitam. Zit in garam masala, en bv. in Albaans brood.
Kocht bakbanaan, zoals altijd op de markt in Groningen. Ik ben verslaafd aan bakbanaan.
Die mooie lichtgroene, bijna doorschijnende paprika's. Zondag nasi, ei, die paprika, plum sauce, abon abon, gemberwortel, chapati?, sambal setan...
Witte vijgen. Verslaaaaavend lekker... 's Avonds in bed, met ook bittere chocolade en een goed boek...
Kocht ook lontong.