31 maart, alweer een maand om

Eerst maar even die steeds vergeten maïs uit het noorden van Zuid Amerika, primitieve maïs zeg maar.



Ik zou werkelijk graag een kolf daarvan zien; kan me daar niks bij voorstellen.



Tsja, die maïs moest gepoft worden, zie hierboven. Ze kraakten wel wat, gingen ook ietsje open, deden af en toe een sprongetje, maar echt poffen, nee. Smaakte redelijk alhoewel iets assig.
Hoe dan ook: dank D. en als iemand ermee wil experimenteren (zaaien bedoel ik), dan hoor ik dat wel.

Vandaag rest bakbanaan, kerrie, gehakt, kastanjechampignons. Lekker hoor...
Gisteren tweede helft Der Zauberberg, vanavond, shame on me?, niet hoor, tweede helft For a few dollars more.
En dat brengt me op iets heel anders, nou ja, heel anders...

Hoorde van Bach de vioolsonate no. 1 in B mineur, deel 1, Adagio.
Helemaal aan het begin (geen piano!!) hoor je exact twee keer kort Ennio Morricone, in Once upon a Time in the West.
Ik kan op Youtube geen goede uitvoering van Bach vinden; het is altijd piano ipv. clavecimbel, of heel anders gespeeld etc.
Ik heb de Bach Edition van Brillant Classics (jawel), Violin Sonatas BWV 1014 - 1016.



Ooit, in een vlaag van verstandsverbijstering, had ik een vriendin, en die was, ik moet even nadenken, o ja, holistisch kinesio-therapeute. Die zat aan de telefoon, belde er iemand op (een "patiënt"), zat ze met d'r hand te wapperen, "Ja ik voel het! Het is blaas-hoofdpijn!". Enfin. Tineke Liefhebber. Maar hoe dan ook, die had handdoeken waarop geborduurd was "Lieve Leen". Ik informeerde daarnaar. Ja, haar vroegere lover was ene Leen Kunst, in Gorinchem. O ja, daar had ik wel eens van gehoord. 1] Die "genas" mensen, wat erg veel geld kostte maar niks opleverde, en 2] die verzamelde clavecimbels. Ooit ben ik nog in dat enorme dijkpand van hem geweest, en moest hij met alle geweld clavecimbel spelen. Valser kon het niet, tsjonge...



Willem Bastiaan Tholen, Enkhuizen bij avond. Dit is de, hoe heet het ook weer, de Dromedaris geloof ik.
Tentoonstelling hier (alle links hier in een nieuw venster).

Kinderprenten voor een cent hier.

En nog even over Der Zauberberg, gisteren. Het is een van die boeken die erg beroemd geworden begin-regels hebben. De Keizer was sigarenfabrikant, zeg maar.

Die Geschichte Hans Castorps, die wir erzählen wollen, nicht um seinetwillen (denn der Leser wird einen einfachen, wenn auch ansprechenden jungen Mann in ihm kennenlernen), sondern um der Geschichte willen, die uns in hohem Grade erzählenswert scheint (wobei zu Hans Castorps Gunsten denn doch erinnert werden sollte, daß es seine Geschichte ist, und daß nicht jedem jede Geschichte passiert): diese Geschichte ist sehr lange her, sie ist sozusagen schon ganz mit historischem Edelrost überzogen und unbedingt in der Zeitform der tiefsten Vergangenheit vorzutragen.

En vandaag??

Vandaag werkt het weer, tsjonge.
Kijk, gisteren: als 't 'ns op 'n zaterdagavond ff niet goed bereikbaar is, alla. Maar uren lang, dinsdagavond... Dat moet niet veel meer gebeuren...

Die mie van eergisteren, hierboven. Enorm lekker geworden, al zeg ik het zelf.
Eieren hard koken.
Pinda-olie, ui, knof, gemberwortel, soepgroenten.
Sesam, karwij, sambal oelek. Even roeren, bakken.
Rijstwijn of medium sherry en light soy.
Pruttel...



Mie koken (die heel dunne; gele, dat wel, geen glass noodles; zie eerste plaatje), afgieten.
Gehakt ei door de groenten, mie idem, klaar.
Die gemberwortel-karwij-combinatie is zeer fraai.



Recept
Zweedse mayonaise, mayonnaise Suedoise, Frankrijk
Meng gelijke delen appelmoes en mayonaise.
Breng op smaak met rosé en met mierikswortelsaus.
Serveer bij koud varkensvlees.
Mayonnaise Danoise, Deense mayo.
Mayo met kerrie erdoor.



Gisteren.
Dat was een kruising, ik begon daar al over, tussen Arroz Limeño, rijst uit Lima, uit Peru dus, rijst met gehakt en rozijnen, en Venezolaanse rijst, iets van Arroz Ranchero, rijst van de rancho, rijst met gehakt en bakbanaan en kerrie. Overigens heb ik de rijst maar helemaal weggelaten.



Week rozijnen. (Zijn er momenteel niet van die grote gele op de markt?)
Frituur schijfjes bakbanaan en laat uitlekken.
Bak in olijfolie ui, knof, even pruttelen, kruiden met curcuma, flink komijn, gebroken korianderzaad, wat fijngesneden cayenne-pepertjes. Scheut groentenbouillon erbij en heel snel droogkoken.



Platgedrukte stelen kastanje-champingons erbij op laag vuur,



ff bakken en roeren, gehakt erbij op hoger vuur, rul bakken, schijfjes champignon-hoeden erdoor.



Breng op smaak met kerrie en proef.
Roer er stukjes gefrituurde bakbanaan door en de rozijnen.



Klaar.

Gentlemen of Bacongo (Bakongo?) hier (alle links hier in een nieuw venster).



Jee! Die tiepe rechts! Mijn oma had een parasol met zo'n identieke eendekop als handvat! Ik weet nog dat het was gemaakt van "citroen-hout", fel geel hout.

Gisteren zag ik de eerste helft van Der Zauberberg. Erg mooi,



op de bieb in Den Haag hebben ze de DVD, maar hoe dan ook, halverwege (rest vanavond) ben ik maar overgeschakeld naar iets waarna je de slaap beter kunt vatten,



For a Few Dollars More, shame on me.
Alhoewel, shame on me? Er zijn heel wat cultureel angehauchte lui die laat op de avond liever een goede krimi zien dan een sociaal verantwoord stukkie Shakespeare of Tsjechov...
Zo keek ik zelf bv. enkele dagen geleden naar A Fistful of Dynamite.



Ik bedoel maar...

Gisteren en vandaag

Vandaag een kruising tussen Arroz Limeño en Venezolaanse rijst, waarvan ik niet weet hoe het gerecht heet.
Die Venezolaanse, dat is met rijst, gehakt, bakbanaan en kerrie (invloed van de nabijgelegen Surinaamse Javanen?) en die Peruaanse, dat is gehakt, rijst, rozijnen.
Al eerder verteld maar tè leuk. Een bekende van me had in ene uit het niets een Peruaanse vriendin. Ik zeg Kookt ze wel eens Peruviaans (zo heet dat trouwens), Ja hoor. Arroz Limeño ook? Ja hoor. En na een korte stilte "Zowat dagelijks".

Oei. Het gaat weer fout hier, bij Blogspot. Niks te uploaden...

Doei mensen. Als ik hoofdpijn wil dan lees ik wel een stukje Mulisch.

Met enig geluk kijk ik later vanavond nog eens, en met enige pech flikker ik de hele blogspot op het vuilnis.

Als ik me wil ergeren dan bel ik m'n ex wel.

Eerst nog even

over die tenpages.nl.
Mijn spul staat hier (alle links hier in een nieuw venster).

En F 1 was mooi! Er gebeurt weer van alles trouwens. Webber rijdt Hamilton aan, Hamilton geeft McLaren de schuld. Nou ja. Lego my ego.



Trouwens, 1] Wie muntte "Lego my Ego", 2] wie, zelfde persoon, schreef Geheime Liefde, 3] wie, zelfde persoon, publiceerde een briefwisseling met Heere Heeresma, 4] had een relatie met Wally Tax?

Tjee; geen behoorlijke foto van haar te vinden, slechts



Wally Tax, daar struikel je over:



Heeresma aan L. L., nou ja, Laurie Langenbach natuurlijk, over wat tot nadenken stemt:
Rijdend door een van steenslag vervuld landschap waaruit alle leven zich eeuwen geleden al heeft teruggetrokken, bereikt u tenslotte, eenzaam en zeer alleen, tegen de avond die vol is van een kil soort noorderlicht, het al jaren verlaten huis met zijn in de wind klapperende luiken, door stof ondoorzichtige ramen en knarsende sloten, om dan, op het ijzigkoude toilet, te ontdekken dat de bril onder u warm is. Kijk, dat stemt pas tot nadenken.

Recept. Eindelijk.
Zweedse gemarineerde kip
Kook kipfilets in flink goed kokende kippenbouillon tot ze juist van binnen gaar zijn.
Marineer de kip in één deel witte wijnazijn op twee delen goede olijfolie, met zout, cayenne, geplet komijnzaad, geperste knoflook, oregano en basilicum; marineer ongeveer vijf uur op een koele plek en roer regelmatig om.
Laat goed uitlekken en serveer met sla.

Vandaag: zie foto's morgen; heel dunne mie, gekookt ei, soepgroenten, gember, light soy...



Die film zag ik gisteren. Het was werkelijk erg mooi en onderhoudend, maar ja, 10 à 12 uur...

Openluchtmuseum ontdekt het Chinese Restaurant hier.

Tot slot nog wat, uhh, moeilijk...

Ik ben lid geworden van een club, en dat heeft een wereld doen opengaan, of beter: een enge wereld dicht doen gaan. En ik wil dat graag rondvertellen, maar ja, dat is niet de bedoeling daar, of althans, uhh, tsja...

Hier.

Je moet gewoon lid worden.

Voor ik het vergeet:

Eru "Prestige" smeerkaas. Enorm lekker.

Uhh, nog wat foto's van gisteren of eergisteren.



Kleingesneden tempeh; moet eigenlijk nog veel kleiner...



Drooggebakken; tempeh kering



Aardappel, kentang, moet eigenlijk ook veel kleiner.



Kentang kering, drooggebakken aardappel. Nou ja, wij zouden zeggen "gefrituurd".



Eindresultaat. Aardappel en tempeh, met die saus (zie blog gisteren). Asem manis, zoetzuur.

Lees momenteel, ik noemde het al, Koelies, planters en koloniale politiek.



Ongelofelijk. Daar is de Havelaar niks bij.





Begon net in Het Oostindisch Kampsyndroom van Kousbroek. Dat sluit mooi aan...

Gauw maar een recept.
Zwarte risotto, Risotto nero, Venetië
Inktvissen schoonmaken, inktblaas bewaren.
De inkt op een bord knijpen (pas op; de inkt is rauw giftig) en aanlengen met ietsje water en een scheut droge Martini (liefst Noilly Prat).
Mosselen koken in witte wijn.
Die wijn, gezeefd, mengen met de inkt.
Peper en zout erbij, goed doorroeren en een half uur laten staan.
In een paella pan in olijfolie ui bakken en dan ongekookte risotto-rijst erbij. geen paella rijst dus.
Even omroerend laten bakken en dan lepel voor lepel en roerend dat wijn-inktmengsel erbij.
De rijst gaar laten worden (de vloeistof moet dan opgenomen zijn).
Serveren met de mosselen en met de -ondertussen gebakken- inktvis.



Uiterst verwant met zwarte fideuá (paella maar dan met pasta) uit oost Spanje.



Ik heb Het Lekkerste Met, deel een, vandaag gereed. Verandert nu niet meer, wat ook niet kan als je het op tenpages zet. Maar goed, het staat morgen, na een laatste herlezing, op tenpages.nl en vanavond al (zie Kookboek link) hier (alle links hier in een nieuw venster).
Zodra ik iets substantieels van deel twee gereed heb, dan meld ik dat hier.

Links.
Groene wijn hier.
De poppenverzameling, best aardig hoor, van Juliana hier.
Aanpassen hier.
Ikat met Shibori hier.
In het Kröller-Müller "Het allermooiste op papier". Zoektocht ernaar voor het weekend hier.
Museum Volkenkunde Leiden exposeert "Doeken voor een dode vorst". Nog een zoektocht.
En ze hebben ook een ander adres, voor "De Indiase Sari, hier. O, wacht, ander adres, zelfde site...
Multimediale ruimtecapsule en zo hier maar ja, een klungeliger site zag ik nimmer, en je browser, als je een veilige hebt, loopt er ook nog vast...

Nou, zo kan ie wel weer. Morgen Formule 1...

Tijd genoeg nu.

Eerst maar even vanavond. Want dan maak ik eindelijk die tempeh en die kentang kering.
Gisteren trouwens dat blik AH Excellent pindasoep. Zaten stukjes kip in, zo droog, dat wil je niet weten.

Maar goed. Tempeh kering (drooggebakken tempeh) en kentang kering (drooggebakken aardappel).
Frituur kleine lange stukjes tempeh en aardappel tot goudbruin op 170 graden. Bewaar.
Pindaolie, sjalotten, laos, knoflook, lombok heel fijn. Roeren, vuur lager.
Voor sommige recepten moet je nu kerrie of curry-pasta toevoegen; niet doen. Heb er hier wel wat rijstwijn bij gedaan (vervang evt. door medium sherry).
Goela djawa (palmsuiker) toevoegen naar smaak, en assemwater, zegt men, maar ik gebruik zwarte Chinese azijn. (En wat ketjap? Proef en beslis. En waarschijnlijk kan je dan beter Light Soy gebruiken.)
Moet een beetje dik worden, en dan de tempeh en de aardappel erin opwarmen, ermee "coaten".
Ik eet er gebakken ocra bij.
Morgen foto's. Deo volente. Wat ze trouwens in Spanje ook zeggen, als je zegt "Tot morgen": "Si Dios quiere", als God het wil.



Café te Garnwerd [uitspr. gÀrwurd]

Recept
Zuurkool-pie
Maak pie-deeg.
Bak in reuzel gesnipperde ui aan.
Voeg wat later gesnipperde knoflook toe.
Bak stukjes paddestoel-steel mee.
Bak wat later schijfjes van de hoeden mee.
Schep alles met een schuimspaan uit de pan. (Voeg reuzel toe tijdens het bakken als nodig.)
Voeg uitgeknepen zuurkool toe, en haal die, bakkend en omroerend, met twee vorken uit elkaar.
Laat de zuurkool minstens een uur smoren op laag vuur op een plaatje (zorg weer voor voldoende reuzel), regelmatig omscheppend, met komijn, paprikapoeder, laurier, jeneverbessen, peper en iets zout.
Voeg de ui etc. weer toe, schep alles goed door elkaar en laat met deksel op laag vuur staan, met een flinke scheut droge witte wijn erbij en een scheut jenever.
Maak een rol van het deeg en snijd daar ongeveer een-zesde af.
Neem van de rest iets meer dan de helft, en rol dat deel uit zodat het de bodem en de wanden van een lage ovenschaal kan bedekken.
Leg het in de schaal en snijd overtollig deeg weg (bij dat zesde deel leggen).
Prik flink wat gaatjes in het deeg met een vork.
Beleg het deeg met de uitgelekte zuurkool.
Leg er in de lengte gehalveerde knakworstjes op, ingesmeerd met mosterd.
Giet er het stoofvocht bij, eventueel eerst ingekookt.
Rol het andere grotere deel van het deeg uit tot het formaat van de ovenschaal, bevochtig de randen met water, leg de lap op de zuurkool en druk de randen goed vast.
Rol het laatste deel van het deeg uit, en steek (borrelglas) of snijd er vormpjes van om de pie te decoreren. Plak ze vast met wat water.
Bestrijk de pie met geklopt ei, en maak een gulden-groot gat in de bovenkant.
Bak op 180 graden tot de pie mooi bruin is.



Café te Niezijl

Heb nu meer dan 10 pagina's van het kookboek af; zie link hier (alle links hier in een nieuw venster) voor vernieuwde versie. Maar goed, 10 pagina`s: dan kan je het hier neerzetten voor de verkoop.
Weet niet wat ik er van moet denken, maar we zullen zien zei de blinde. Ik bedoel het ziet er degelijk uit, maar bij een rekenvoorbeeld over hoeveel je kan verdienen gaan ze uit van een miljoen verkochte exemplaren. Dat is natuurlijk je reinste supergelul...
Een miljoen, HAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Café te Vraagteken. Lang geleden (sterke drank en tabak). Portrait of the artist as an old man...

Vandaag, Trouw, bakbanaan: schil de banaan en snij er dan met een dunschiller plakjes van. Of de Teleraaf: week de bacalao en bak die dan drie minuten. Het cursief mag u zelf invullen.



Café te Westerwijtwerd

Zag gisteren Flags of our Fathers.
Mooie film. Heel erg aardig ook, daar moet je Eastwood voor hebben, dat hij de slag om Iwojima heeft gefilmd vanaf de Japanse kant (Letters from Iwojima) en vanaf de Amerikaanse (Flags...). Ik weet het, besprak Flags eerder, beklaagde (of is het nog bekloeg?) me om het door elkaar lopen van twee verhalen, waar ik als Asperger niet goed tegen kan, maar nu, ná Letters... viel het mee.



Café te Zuidwolde, maar nu for something completely different. Maar eerst nog even een recept.
Zwaardvis met spek
Snijd niet te dunne plakken rookspek in reepjes, ongeveer even dik als breed.
Bak zacht in een droge koekenpan, regelmatig omhusselend, een minuut of drie. Voeg gehakte ui toe en wat olijfolie; bak een minuut op hoog vuur.
Doe spek en ui met zo min mogelijk aanhangende olie in een sauspan, voeg room en visfond toe en kook flink in.
Breng op smaak met peper en houd warm.
Doe geprakte knoflooktenen in de schoongewreven koekenpan en laat met olijfolie zacht stoven.
Bak de zwaardvis (dunne moten, eventueel in stukken gesneden) snel goudbruin in deze pan.
Serveer met de saus, waardoor nog wat room.

En 'n kroeg.



Nou ja, kroeg; het uitzicht. Noordpolderzijl [nÒrdpolderzIEl]. Het waaide daar zo hard, ongelofelijk. Heb ooit een foto gezien van een forse tjalk die daar over de dijk heen was geblazen...
O ja, de Boreas!



Maar goed, nu echt something completely different, voordat ik ga eten (wordt lekker!!).
Lees momenteel Verst Verleden, de autobiografie van Hannie Michaelis.
Haar jeugd, onderduiken, ouders weggevoerd. Indrukwekkend.
Het boek houdt op na de tweede Wereldoorlog, dus Gerard Reve komt niet in beeld. Maar lees daarover de biografie van Nop Maas.

Tot nu toe vielen me twee dingen op.
"Toen ik vier was, kwam het [dienst]meisje me een keer uit bed halen na het middagslaapje. Ik zei 'Ik heb van je gedroomd'. 'O ja' zei ze, 'wat dan?' 'Dat hoef ik toch niet te vertellen,' zei ik, 'je was er zelf bij.'
Dat verhaal ken ik. Bij Karel van het Reve. Maar iets anders. Als ik het goed heb zat het zo in elkaar: iemand droomt over een ander, iets min of meer schandelijks. Vertelt dat min of meer, aan die ander, die dan natuurlijk wil weten wat dat schandelijke was. Waarom wil je dat weten? Je was er zelf bij.



Ten tweede viel me op: een gedicht van, tsja, "mijn soort".

Drie jaar was ik ongeveer
toen ik op een najaarsavond
door het raam stond te kijken
met mijn neus voor het eerst
boven de vensterbank uit
zodat ik toen pas ontdekte
dat er een huis werd gebouwd
tegenover het onze. Met grote
beslistheid verkondigde ik:
dat halen ze 's zomers weer weg.
Mijn moeder die het ook niet helpen kon
moest erom lachen. Tegen het einde van
de tweede wereldoorlog toen mijn ouders
al waren vergast, staken de Duitsers
het huis in brand. Na de bevrijding
werd het weer opgebouwd. Het staat er
nog en ook ik droom nog herhaaldelijk
van betonnen en bakstenen gebouwen
die een veelbelovend uitzicht
drastisch teniet doen.

(Uit De rots van Gibraltar, 1969)

Hanny Michaelis, 1922 - 2007



1924



Met Gerard Reve in Parijs, 1954



2002

We houwen 't kort

Werd plots gebeld, kan je vanavond koken, ja, gratis natuurlijk... Heel laat ook nog. Maar ja, aardige lui. Nou ja.

Recept.
Zuurkool van rode kool (hoop dat ik het niet al postte; geen tijd...)
Zie Zuurkool, laatst, maar gebruik op een kilo rode kool 10 gram zout.
Stamp de kool met het zout tot vocht vrijkomt.
Voeg per kilo toe: een ui in ringen, een geraspte goudreinet, een laurierblad en twee eetlepels karnemelk.
Meng goed, vul de pot voor vier vijfde, gewicht, enzovoorts.



Dit ziet er uit als gewone rode kool, maar neem van me aan dat het "zuurkool" is.

O ja. Ben maar weer eens begonnen aan een kookboek. "Het lekkerste met". Nu echter serieus. Elke dag eraan werken. geen gelul.
Zie link op mijn site hier (alle links hier in een nieuw venster).

Ik vrees dat het dat was voor vandaag, jammer maar helaas. Morgen beter.
O ja, en gisteren, dat eten, dat werd dus niks. Niet die tempeh, niet die mie, niet dat blik soep. Gewoon vroeg naar bed...

En kreeg vandaag de autobiografie van Hanny Michaelis, Verst Verleden. Mooi, jammer alleen dat het net na de oorlog, vóór Reve dus, ophoudt.
En ook Hoe Reve zijn verjaardag vierde. Tsja. Aftakeling beschreven...
En DVD's. Der Zauberberg, die helemaal uit Den Haag is gekomen (epileptische aanval: "Ein Gehirn Orgasmus") en het tweeluik van Letters from Iwojima, Flags of our fathers.

Ben er weer!

Vanavond.
Drie mogelijkheden.
1] Tempeh kering, kentang kering, rijst, okra. Je frituurt kleine stukjes tempeh en / of aardappel krokant, en daarna wordt het zoetzuur gecoat (peper, knof, ui, laos, goela djawa, assemwater maar ik gebruik zwarte Chinese rijstazijn).
2] Die hele dunne mie van laatst, die straw-mushrooms, en abon sapi (search the blog).
3] Blik, gekregen, AH Excellent pindasoep. Excellente pindasoep, hoe krijg je het verzonnen.
Het is al bijna acht uur, moet morgen vroeg op, dus het zal 3] wel worden... 1] morgen, 2] achter de hand als nood.



Tempeh kering. Tempeh droog(gebakken).
Kering, zoals heel veel Indonesische woorden: uitspraak tussen kring en kering. Net als terima (trima kassi, hartelijk bedankt) en honderd andere woorden.
Lang geleden, satirisch programma, Juliana op bezoek bij Sukarno, die kreeg een TV van Juliana, Sukarno klopt op die TV, prima kassie!

En kentang kering is zowat hetzelfde maar dan van heel kleine frietjes, pommes paille, aardappel-stro.



Kentang kering

Volgens mij heb ik hier niet geschreven / foto's gepubliceerd over die overheerlijke gnocchi van laatst. Tant pis. Trouwens: enorm lekker: net gekookte en ietsje koud gespoelde gnocchi met wat heel goeie olijfolie erover...

O wacht, één plaatje heb ik:



En nog meer ook!



Perenjam met gember.
Zoals altijd blokjes fruit, suiker, een halve dag laten staan en af en toe omroeren. Vocht om in te koken ontwikkelt zich vanzelf.



Voordat het langzaam aan de kook gaat flink wat heel fijn gesneden stukjes gemberwortel erbij.



Okra vast maar gebakken, want dat wordt morgen of overmorgen...

Recept
Eindelijk
Zuurkool met rookworst en makreel, Solyanka, Russisch legervoer (erg populair vroeger in de DDR)
Gewoon zuurkool maken maar goed vloeibaar, met flink bouillon en witte wijn en zo; dit is dus de westerse versie. Met reuzel, ui, karwij etc.
Als de zuurkool gaar begint te worden stukjes aardappel erbij gaarkoken, en tot slot stukjes rookworst en stukjes gerookte makreel erin opwarmen.
Het moet vrij soepig zijn.

O ja! Goodbye Lenin! Een waanzinnig mooie film over de DDR (zoals ik die heb gekend! Met mijn liefie toen; acrobate, museologe en zwaar dissident).



Ja ja, zó zag het er uit!!

Hier! (alle links hier in een nieuw venster).

Post van D.
Met grote aandacht heb ik jouw verhaal over zuurdesem gelezen. Het is de hoogste tijd om weer zuurdesem te maken, de temperatuur is nu ideaal en ik vraag me een paar dingen af.
Ik heb vaak zuurdesem gemaakt door na een paar dagen de desem te 'voeren': telkens een handje (volkoren) meel en zoveel water erbij totdat je beslagconsistentie hebt. Op het moment dat ik een behoorlijke hoeveelheid had, ging ik dan brood maken, uiteraard nadat ik er wat desem van afgenomen had voor de volgende batch. Jij schrijft echter dat je op het moment dat je zuurdesem hebt en deze wilt 'voeren', van een vloeibare vorm op een vastere vorm overgaat die een deeg kan vormen.

Ik begrijp je niet. Kan je, van het begin af aan, stapje voor stapje, uitleggen hoe je het doet? Dank.

Over mijn methode was ik maar matig tevreden, vandaar mijn vragen:
-Weet je of er een reden voor is om al sneller op de 'vaste', niet vloeibare vorm over te gaan? Geeft dat een ander resultaat? (Ik kan het natuurlijk ook gewoon proberen...)

Antwoord na je antwoord.

-Waarom gebruik je wit meel? Werkt dat beter of is je uiteindelijke brood ook van wit meel gemaakt?

Nee, dat heeft enkel te maken met het beter / sneller kunnen produceren van het zuurdesem.

-Ik ben gek op roggemeel in mijn brood en vraag me af of de zuurdesemstarter dan niet beter van rogge gemaakt kan worden. Mijn ervaring -maar wellicht doe ik iets fout- is dat de smaak beter wordt als je zuurdesemstarter van tarwe maakt en deze desem vervolgens mengt met rogge (en ook tarwe). Tarwedesem lijkt een aangenamer zuur te geven dan roggedesem.

Ik heb geen enkele ervaring met -deels- rogge, maar dat is ook helemaal niet nodig. Gist is gist! Je maakt gist van tarwe (volgens mij lukt het niet van rogge) etc.
Iets anders is het brood. Dat kan tarwe zijn, of half tarwe half rogge.
Fijngemalen rogge voor alle duidelijkheid; niet de hele korrel als bij Fries roggebrood, korrel geweekt, geen gist, gebakken op 80 graden of zo, soms uren lang...

-Dat Franse brood van het plaatje moet ik natuurlijk maken: is dat enkel witte bloem met zuurdesem, water en zout? Of zit er nog iets anders in?

Dat is ongetwijfeld pain bis, grijzig brood, ongebleekte bloem.



Pain bis

Ben overigens weer een kookboek aan het schrijven. "Het lekkerste met". Zet binnenkort de eerste 10 pagina's op tenpages.com.

Uhh, Als leed kan worden omgezet in begrip, dan wordt het vruchtbaar.
Leslie Fiedler, dezelfde als van An unhappy childhood is a writer's goldmine.

Deed me denken aan de Dalai Lama. Binding geeft leed.

Ik zocht nog naar wat andere uitspraken van de Dalai Lama, maar vond ze niet zo gauw.
Dit vond ik wel, iets definitief totaal heel anders maar wel even mooi:
"'Oh Löwenzahn, die Welt ist schön' sagte Seidenpfote. 'Nur die Menschen stören. Man kann froh sein wenn man überlebt, Löwenzahn, Bruderherz'".



Prachtig verhaal trouwens. Muis en mannetjesmuis (Maus und Mäuser) krijgen kindjes. Jongen en meisje. Die jongen, dat zal een echte jongen worden: bomen klimmen, ravotten, dat soort dingen. En dat meisje zal heel lief haar moeder helpen.
Edoch.
Die jongen helpt graag z'n moeder in het huishouden, en dat meisje klimt in bomen, vecht, etc...