donderdag 11 februari 2010

Op de eerste plaats:


Iemand zond me een mail, had van C1 wat gehoord, iets over zoekfunctie, ik kijk wekelijks in /spam/, daar stond ie in, ik klik "no spam", bericht verdwenen. Graag opnieuw.
Overigens: het lijkt dat het zoekvenster linksboven een zoekvenster voor Blogger is. Dat is niet zo. Dat is -enkel- voor dit blog.

Verder vandaag veel saudade, dat is Portugees en betekent weemoed.
(Weemoed: afgezien van vroeger van de naam van een café in Tilburg: Rutger Kopland: Depressie is geen weemoed. Depressie is een gebrek aan weemoed.)

Recept
Witlof-hapjes, vis
Snijd het kontje van witlof en haal de stronk uit elkaar.
Vullingen:
* mousse van sardien ui blik, mayonaise, yoghurt en Colman`s mosterdpoeder
* stukjes gekookt ei en kleine stukjes ansjovis
* stukjes erg verse makreel met Japanse soja-saus
* gerookte heilbot, halve kwartel-ei`tjes, stukjes radijs en forel-ei`tjes



Ondergesneeuwd bericht uit december. Europalia. Zie maar wat er nog van bestaat.
Hier, Zoon van de hemel (alle links hier in een nieuw venster).
Hier, De Zijderoute.
Hier, De Drie Dromen.
Hier, The State of Things.
Hier, iha.

Op die een na laatste een link naar een tentoonstelling over Frida Kahlo.



Die haar hele leven getormenteerd is geweest door hevige pijnen...

Recept
Witlofhapjes, vlees
Snijd het kontje van witlof en haal de stronk uit elkaar.
Vullingen:
* rauwe ham met kappertjes
* osseworst, peper, zout en stukjes augurk
* kleine stukjes katenspek, stukjes grapefruit en pickalilly
* heel dun gesneden chorizo en gehakte zilver-ui



Zelfportret Frida Kahlo.
Ja, tegen die (rug?)pijnen had ze van die riemen om d'r lijf.

Zag gisteren Saving Private Ryan, maar daar had ik het al over. Oplopende mate van gruwelijkheid D-Day: The Longest Day, Band of Brothers, Saving P. R.

Gisteren
Olijfolie, ui, knof.
Laurier, iets foelie, iets kruidnagel, flink grofgebroken witte peper.
Groentebouillon, witte wijn, bonekruid.
Aangebakken koteletten erin, gaarstoven (duurt wel even; eerst worden ze gaar, dan taai, dan weer gaar).



(Ik vond ze zo kuis naast elkaar liggen...) (Of is 't eerder bedwongen onkuisheid?)

Champignons erbij en op smaak brengen met Colman's Mustard Powder.
Gebruik gesneden/gehakte koteletten, niet gezaagde, want dan heb je de hele handel vol enge puntige botstukjes zitten. Het vlees valt namelijk uit elkaar.



Ik schreef toch al dat ik Machines en emoties (briefwisseling Hermans / Kousbroek - Portnoy) aan het lezen ben?

Haags Gemeentemuseum, Kandinsky, uhh, dat hebben we ook al gehad...

In Trouw laatst een artikel van Jeroen Thijssen over oplos-chai. Niet te vinden op de site. Google: "Borsten worden steeds groter".
Ook een mooi verhaal over Avignon. Ook niks op de site te vinden. Les Halles hier.



Fado. Vond nog een mooie Amalia Rodrigues hier. 1969, Solidao, eenzaamheid.
Dulce Ponte hier, Lagima, traan. Lijkt een beetje schmieren, maar als je de tekst kan verstaan en daarnaast een romantische inslag hebt, dan valt dat wel mee.
Cristina Branco hier, Tive um curaçao perdi-o, ik had een verloren hart. (Prachtig hoe die stemsleutels op dat ding zitten!) (En die Branco heeft toch teksten, gedichten gezongen van hoe heet die ook weer, van die "laatste smalle ree van hout in zand", o ja, Slauerhof?



Eenzaamheid, tranen en verloren harten... Zo kan die wel weer voor vandaag... En morgen. Morgen weer enge Cortisone of zoiets -spuiten in m'n schouders...

Nou ja, vooruit. Slauerhof, Het Einde.

Vroeger toen ‘k woonde diep in 't land,
Vrat mij onstilbaar wee;
Zooals een gier de lever, want
Ik wist: geen streek geeft mij bestand,
En 'k zocht het ver op zee.

Maar nu ik ver gevaren heb
En lag op den oceaan alleen,
Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen
Niet boren door de kimmen heen,
Voel ik het trekken als een eb

Naar 't verre, vaste, bruine land...
Nu weet ik: nergens vind ik vree,
Op aarde niet en niet op zee,
Pas aan die laatste smalle ree
Van hout in zand.




Op De Wandelende Tak kan je Branco Slauerhoff vinden, maar hoe je dat moet afspelen is onduidelijk.

Ik heb m'n best gedaan vandaag, zoals dagelijks trouwens, en ik hoop dat het beviel.
Uhh, laat eens wat horen. maartenvanthielATgmail.com .