met al die filmbesprekingen.
Recept
Yassa, Senegal, nationaal gerecht en mijn favoriete gevogelte recept, gemarineerd in citroen.
Marineer per persoon een parelhoenderbout (of eventueel een kippepoot of een stuk kalkoenpoot) in (per poot) drie uitgeperste limoenen of anders maar citroenen, met ppoot twee theelepeltjes sterke mosterd, flink zwarte peper en wat zout. Gebruik stukken met (in ieder geval deels) vel erom, maar snijd loshangende vette lappen weg.
Pulk ook eventuele restjes orgaanvlees weg.
Laat de poten regelmatig draaiend 24 uur in de marinade liggen (niet in de koelkast maar op een koele plek).
Laat de poten uitlekken en bewaar de marinade.
Snijd per persoon een grote ui in grove ringen.
Braad die ringen in boter aan op laag vuur, regelmatig draaiend en de ringen van elkaar losmakend.
Als de uienringen zacht zijn, de marinade toevoegen.
Zet het vuur hoog.
Als het kookt de hele zaak op laag vuur en met een deksel minstens een uur zo zacht mogelijk laten doorsudderen (dat haalt het zuur eruit maar bewaart de citroensmaak), af en toe omscheppend.
Dep de poten droog en braad ze rondom mooi bruin in boter of zonnebloemolie. Of gril ze.
Leg ze tussen de uien en laat ze, weer met het deksel op de pan en af en toe draaiend, gaar worden.
Schep eventueel wat vet af.
Kook rijst iets te gaar.
Als de rijst en de poten gaar zijn, enkele in grove stukjes gesneden groene olijven per poot door de uien roeren en na enkele minuten alles serveren.
Eten met de vingers; het moet dus niet gloeiend heet zijn.
Van de rijst balletjes maken, die door de saus halen en een stukje ui meenemen.
Parelhoen kluiven.
Met de rechter hand eten want de linker gebruik je in Senegal ergens anders voor.
Met de vingers een soort schepje maken, palm naar boven, en dan met de duim de handel naar binnen schuiven.
(Op de foto's dikwijls wortel. Why not.)
Vandaag
Bakbanaan, lontong, doperwten en mais (ik weiger maïs te schrijven; ai is een -niet nederlandse- diphtongue (in het Frans; Engels weet ik niet. Dubbelklank.) Interessant trouwens: als een Spaanse stad een diphtongue in de naam heeft, Sangüesa, dan is de naam van romeinse afkomst. Waarom ze overigens dan üe schrijven is me onduidelijk; in Spanje wordt elke letter apart uitgesproken met als enige uitzondering gu = g.
Uhh, met groene curry paste en cocos.
Gisteren
Flutje (Drents; restant) wilde eend.
En Les Misérables, wat een saaie ramp was. Weer die 19e eeuwse ellende.
Schakelde snel over naar, zoals voorspeld, The Outlaw Josey Wales.
Zie gisteren voor de trailer.
Maar met die films hou ik dus op.
Uhh, een ding. Ik bestelde bij de bieb Letters from Iwo Jima. Dat is Eastwood's versie van de Japanse blik op de strijd daar.
Maar ik wilde ook de tegenhanger zien, de film over dezelfde slag maar van Amerikaanse zijde gezien. Niet te vinden. Maar nou kreeg ik Iwo Jima als dubbleCD met Flags of our Fathers. Is dat het? Dat moet het wel zijn.
Moet het zijn...
De milieuzak, daar kom ik op terug. Ik was kritisch. Maar na een dag of vijf: je wil niet weten hoeveel plastic je normaal in de vuilnisbak gooit.
Blijft het feit dat ongescheiden inzamelen blijkbaar goedkoper is.
Recept
Yoghurt met honing en walnoten. Baskisch, Grieks...
Gebruik als je het kan krijgen schaaps- of geitenyoghurt.
Gebruik eventueel noten in honing.
Noten in honing
Neem heel verse walnoten, verwijder de bast en de dop en ontvlies de walnoothelften.
Doe in een pot, giet er dunne honing over en laat minimaal een half jaar staan.
Fitzcarraldo nu, Spaans voor Fitzgerald.
Ik bestelde de DVD bij de biep, "Niet in het noorden leverbaar", kost dan dus 4 Eu, "Heel graag want het is een van de mooiste films die ik gezien heb."
Klaus Kinski speelt een gek, maar ís gek; hij heeft geprobeerd een van de leden van de crew te vermoorden.
Beloofde foto's.
Zo kan ie wel weer...