1936, halucinerende reis naar Alabama (ex Figaro), katoenoogsters, rest van het jaar geen werk.
Twee journalisten, James Agee en Walker Evans, wonen drie maanden elk bij drie van die ongelofelijk arme families.
"Agee wil alles zien, alles beschrijven. Dikke strontvliegen op een kussen, gebarsten aders op de borst van een te jonge moeder.
Niks ontsnapt hem, niet de brandplek van het strijkijzer, niet de rauwheid van het hout waarmee de huizen zijn gebouwd, huizen zonder versieringen, zonder reparaties.
Agee slaapt weinig. Amfetamine. Hij schrijft 's nachts en kijkt naar die door vermoeidheid kapotgeslagen families. Hun lichamen die hij goed kent, het lichaam van de jonge Louise, haar borsten nog nauwelijks geschetst, of het lichaam van haar kleinere broertje Squinchy, te betreuren, zo slecht van gezondheid dat hij niet meer zal groeien."
