Ontbijt. Beetje donker nog om zes uur.
Mooi bruin broodje (eet ik niet helemaal; rest voor bij de kaas na het avondeten), Emmentaler (of Comté of schapenkaas of...), tomatenprut (zie onder), saucisson de marin, marmalade (of honing of vijgenjam of...), yoghurt (of verse kaas of Petit Suisse), en pruimen (of nashi of clementines of druiven of...).
Tomatenprut
Goed rijpe pruimtomaten in vieren, fors EV olijfolie erover, laurier, rozemarijn, gebroken cayennepeper Lang in een vrij lage oven tot de tomaten zwart beginnen te worden. Afgieten.
Rode olie is perfect op pizza, om ui etc. in te bakken voor pastasaus, in vinaigrette.
Tomatenprut bij kaas etc. Ook op borrelblokjes. Mooi bij Leerdammer of jonge Cantal.
Vanmiddag de keuze uit ’n croque geitenkaas of een croque witlof of zo’n “hotdog” van gisteren.
Vanavond die twee warme langoustines, gekookt bij de mosselen, morgen twee koude met mayo.
Daarna die mosselen met friet, citroen-knof-mayo en waterkerssalade met vinaigrette van die rode olie en appelazijn. En die Côtes de Gascogne (zie onder).
[Alles was heerlijk.]
Vanmiddag MRI scan schouder, weer 20 minuten in een doodskist met veel lawaai liggen. [Uitslag: moet geopereerd.]
Valentijn dus.
En vrijdag de 13e dus de Fransoos gokt zich te pletter. Krantenwinkeltje, alwaar loten en zo, groot bord, “Voor onze geachte klanten zijn wij vandaag tussen de middag niet gesloten”. Hoofdprijs toto 17 miljoen.
Krant.
Website Côtes de Bourg verkoop wijn.
Hier (nieuw venster). Slimme adres, achat vin bordeaux, kopen wijn bordeaux; het adres scoort het best in Google.
Dit is de boom, of het restant ervan, in tegenlicht, die ik een paar dagen geleden in het donker in een bocht in ene voor de auto had liggen.
En hieronder: dat zie je –natuurlijk- elke dag meer hier. En je ziet zo’n vent zich te pletter werken, klaar, keukentafel, Ricard, denkend “Klaar.” En even later “Maar wat nu?” want de houtprijs is ondertussen nul. (Ik zou zeggen zo’n platgeblazen perceel vol zetten met blokhutten, beetje infrastructuur, beetje adverteren.)
Dit was het Valentijn cadeau van Bruno voor z’n vrouw
Nog even dat “zoetig” smaken van die mâche, die soort waterkers.
Ik denk dat ze dat zeggen omdat het minder “peperig” smaakt dan gewone waterkers. Wat zo is en wat jammer zou zijn. Maar. Het is minder knapperig en, denk ik, daardoor minder “peperig”. En dat minder knapperig is hier geen nadeel want het knapperigheid-verschil tussen steeltjes en blad is daardoor minder en dan zit die “peperigheid” de -erg fijne- smaak niet in de weg. Ik hoop dat ik duidelijk ben, na mijn tweede whisky.
“Witte wortel”. Geen idee. Is dat niet een soort peterseliewortel? Pastinaak? Eet het overmorgen door het gestoofd lamsvlees.
Tot slot, die Côtes de Gascogne.
Was, hoe zal ik het zeggen, niet superdroog maar droog en “rond” tegelijkertijd. Prima om bij die mosselen (+ friet!) te drinken, misschien wat minder om er die mosselen in te koken.
