Reed vandaag op zoek naar het huis van een nieuwe afnemer (Fransen kunnen totaal niet uitleggen waar ze wonen, “Tegenover Jean, die dikke !”) door Cantenac, nooit eerder geweest. En daar kilometers door wijngaarden, nooit zoveel bij elkaar gezien. Vol grote châteaux. Zie foto’s. Niet gezien: Brane-Cantenac en Palmer.
Ch. Kirwan
Alle genoemde zijn crus classés.
Zag vandaag trouwens een boek over de crus bourgeois. Boek was al wat oud. “Bij ch. Sénéjac is een Australische dame komen werken als maître de chais, veelbelovend”. Jaja. Die dame was nou net wat Charles de Guigné de das omgedaan heeft. Australië is niet Frankrijk en Sénéjac is moeilijk.
Die vent waar ik dat boek zag had trouwens worst gemaakt, erg lekker, maar die worst was zacht, "rauw" zeg maar, net zoals je in Groningen kunt kopen.
Sénéjac (cru bourgois)
Morgen sandwiches. Ga broodje gezond introduceren. Ei, tomaat, komkommer, kaas, peper, selderijzout, + vrees ik mayo.
Maakte trouwens, of schreef ik dat al, sandwiches met bleekselderij, kaas, appel en mayo met curry. Winkelmeisjes schrokken zich de pleuris, maar wel alles verkocht met complimenten de dag erna. Incluis van mijn fysio die een deur verder woont.
Cantenac-Brown
Bedacht tussendoor “Wat ben ik blij weg te zijn uit het land van de woonwerkfiets, de spoelstopknop en de Volkskrant”.
Pouget (doe een Google op chateau pouget en daar naar afbeeldingen om dat Bommelstijn-ding te zien, want het plaatje wilde niet openen)
Ik vertelde lijkt me al eens dat ik een tijdje op Sénéjac gewoond heb, achter een enorme chinoiserie-schildering in de eetzaal. Ik bedoel: als je op de tepel van een van de afgebeelde dames drukte dan ging er een geheime deur open, etc.
D’Issan