Hadden we het vanavond over.
Je moet natuurlijk de Poesjenelle zien.
Een poppenkast met stangpoppen. Maar wat voor een; de splinters vliegen de zaal in...
De Poesje van de Lange Wapper zie hier (alle links in nieuw venster).
Voor Lange Wapper zie een van de eerste Suske en Wiske's hier. Misschien dat deze link behulpzaam is.
Het Steen (fort) met de Lange Wapper ervoor.
Enfin, den Anvers culinair nu.
Drie tenten zal ik nooit vergeten.
Een tent, vlakbij de stasie (zoek maar uit wat dat betekent) die Café de la Paix heete. Ik kwam daar met mijn vader, na een bezoek aan de Zoo. Hij dronk daar Pilsner Urquell uit het vat en we aten Toast Cannibale.
Toast Cannibale is toast met Filet Américain, maar daar dan wel met kappertjes, Worcestershire, Tabasco en nog wat dingen die ik vergeten ben.
Heb daar met Marieke een discussie over gehad. Maar was dat hier of bij NRC?
Hoe dan ook, omdat het een Franse naam had werden er de ruiten ingegooid. Tot de eigenaar de naam veranderde in Kafe Delapez. Lang geleden en niet op het web te vinden. Heb er hier al ooit over geschreven trouwens.
Tweede tent was Restaurant De Rooden Hoed (den rooden oet).
Ook niet meer wat het geweest is...
Derde was restaurant Au Bourgous sans Chique.
Ja, of was dat in Brussel? Marieke: help!
Als je het over Antwerpen hebt, dan heb je het over Platte kiës (corrigeer mij Marieke!),
(Erg lekker op boerenbrood met radijs en selderijzout)
en Pottekiës (corrigeer mij weer! Pottekeis?).
En ik herinner me dat er ook een soort is "tussenin", gemengd lijkt me. Maar hoe die heet, geen idee.
Ik at dat in een café vlakbij hotel 't Fornuis in Ternat (west van Brussel), waar ik ook de lekkerste entrecôte ever at. Die was gesneden als een langwerpig blok. Je verging er van de muggen, dat wel, en het is zo lang geleden dat dat ook niet meer bestaat in zijn toenmalige vorm.
Oú sont les neiges d' antan, madame.
(Als iemand zich stoort aan bv. Franse uitdrukkingen die die persoon niet kent, dan is de oplossing heel simpel: copy & paste in Google. Dit tussenbeide.)
Die Pottekeis wordt overigens ook wel Brusselse Kaas genoemd. Stinkt bijna zo erg als Herve, Belgische Limburger.
Uitspraak erf trouwens, wat ik net zo moeilijk over de tong krijg bij mijn kaasboer als woostershire (Worcestershire) of marmeït (Marmite; "marmiet") of kornd beef (Corned Beef, "kornetbief") bij de super.
Karel van het Reve had dat ook.
(Las vanmorgen nog zijn "Taraboemdiee". Wie schrijft over zoiets, en nog perfect ook? Komt post over want ik heb twee krantenartikelen die hij, denk ik, niet gekend heeft.)
En Karel had die gène, van dat goed uitspreken, ook met bloebend (Blue Band; "bleuband"), een product wat ik niet gebruik.
Je schrikt je wel te pleuris trouwens als je erop zoekt; ik bedoel: ik ben in Helmond geboren. Dit hou je toch niet voor mogelijk...
Nou ja.
Over Blue Band bestaat trouwens een erg aardig verhaal, op het gevaar af dat ik van Marieke geen correcties krijg.
Blue Band werd in België geïntroduceerd. Was geen succes. Ze konden dat strikje niet loskrijgen...
(Op de kwaliteit van dit plaatje ben ik trots. Het was een heel kleine jpg (wat natuurlijk fout is voor een tekening, dat moet gif zijn); heb die gekopiëerd, opgeslagen als tif en in S-Spline vergroot. Daarna nog in PhotoShop het SmartSharpen filter erover. Het is maar dat je weet wat voor moeite ik etc.) (Ja hoor, opa...)
Nu even ter afsluiting Brussel.
Hele mooie jump van het een naar het ander. Zat in een restaurant in de Peperstraat in Brussel. Franstalig dus. Hadden ze Tarte Tatin, meer uitgebreid Tarte des Démoiselles Tatin.
Dat een restaurant het serveert is een beetje vreemd want het gaat als volgt.
Werk in een vijzel of in een blender een kop bloem en een soeplepel suiker door elkaar.
Doe in een kom en werk er met twee messen acht soeplepels koude boter door, tot het een kruimige massa is.
Werk er een voor een drie soeplepels ijswater door, of althans zoveel dat het deeg samenklont.
Maak er op een bebloemde plaat een bal van.
Maak er een platte schijf van (niet erg dun), pak die in folie en koel een half uur in de ijskast.
Rol het deeg op een bebloemde plaat uit tot iets meer dan een halve centimeter, pak in folie en leg in de ijskast.
Smelt twee soeplepels boter in een pan die in de oven kan, en met een doorsnee van ongeveer de deeglap, en voeg een halve kop suiker toe.
Kook er op half-hoog vuur een bruine karamel van, ongeveer vijf minuten.
Haal van het vuur.
Snij ongeveer een kilo fris-zure appels in partjes en leg die in cirkels en dakpansgewijs op de bodem van de pan waarin de karamel.
Druk het deeg voorzichtig op de appels en bak de taart een dik half uur op 190 graden; het deeg moet goudbruin zijn.
Laat iets koelen en stort omgekeerd op een warme schaal.
Serveer direkt of iets gekoeld want anders wordt de karamel hard.
(Dat bedoelde ik dus...)
Maar goed, die tiepe had dus Tarta Tatin, ook wel (omgekeerd storten!) Tarte à l'Envers. Maar die stond op de kaart dus als Tarte à L'Anvers, Antwerpse taart, hahahahahahah!
Nog iets over Brussel tot slot.
Ook daar heb je een soort Poesjenelle maar dat heet dan Chez Toone:
Ja, of Théâtre de Toone, dat kan ook.
Voordeel van Toone boven de Poesjenelle is dat er een café bij zit, dat ze dus "altijd" open zijn. De Poesjenelle, daar ben je afhankelijk van de voorstellingstijden.
In mij tijd tenminste.
Erg lang geleden...