dat beloofde ik ook iemand, maar wie, dat is me ontschoten.
En dan bedoel ik niet dit
maar dit
(vers)
(gaar).
Vond het eerste plaatje in een pagina van een aardig blog, hier (alle links in nieuw venster).
De homepage staat bij de culi-blogs (Wildplukker).
Overigens: in het buitengebied van Tolbert heb ik jaren slakken uit de tuin gegeten.
En over slakken gesproken: je hebt twee methodes om ze te ontslijmen.
Frans, en ingewikkeld: in een doos met daarop een glazen plaat. En wachten tot ze allemaal op die plaat gekropen zijn en er later, plonk, vanaf gevallen zijn.
Spaans, simpel. Je moet ze in zo'n zak stoppen waarin je vroeger je gymschoenen mee naar school nam. Ophangen in de kelder en drie weken wachten.
Daarna, in beide gevallen, koken. Water erg langzaam aan de kook laten komen, want anders blijven ze in het huisje zitten.
Dat erg langzaam koken heet, voor andere gerechten, daarom à l'escargot. En nu komt er dan een gerecht à l'escargot wat me nooit gelukt is. Misschien kan iemand het recept verbeteren.
Varkenspootjes in "verband" van katoen of neteldoek of zo strak inwikkelen. Heel langzaam heel lang laten koken. Verband eraf en dan bakken (frituren? oven? Het is lang geleden) en dan blazen ze op, souffleren ze.
Een Google op Pieds de Porc à l'Escargot leverde niks op, behalve dan het "sex-orgaan van de slak", in het Frans dan:
Main de Porc etc. levert ook niks op.
Maar kijk: het is Pieds de Porc en Mains de Veau, varkenspoten en kalfshanden.
Zo heet althans dit plaatje.
Hoe dan ook, Pieds de Porc levert ook niks op. Het zal wel een archaïsch recept zijn uit de tijd van ver voor internet, en dat kan wel kloppen want ik meen het te hebben uit een obscuur en oud Frans kookboekje, Landelijke Recepten of zo, waarin een oude boerenvrouw quiche met regenwormen aanprees. En dat recept heb ik nog wel:
Quiche aux vers de terre
Verwerk de in kleine stukjes gesneden wormen in een Quiche Lorraine, in plaats van de ham.
Simpel, toch?
Plaatjes kan je er niet van vinden maar het recept wel: hier.
Homepage (Astray) staat weer bij de culi-blogs.
En nou we toch bezig zijn:
Regenwormen iha.
Was de wormen goed en breng in een pan met niet teveel water snel aan de kook.
Giet af en herhaal deze operatie twee maal, telkens met schoon water en nu met ook iets zout (zelfde systeem met, ook taai, octopus).
Giet de wormen af, leg ze op bakpapier en bak ze een minuut of 10, 15 in een oven op 150 graden, tot de wormen krokant zijn.
Krokante wormen, wat willen we nog meer.
Nog even terug naar die scheermessen.
Droogvallen op het wad, scheermessen zoeken (niet op blote voeten, want als je op zo'n ding trapt dan zit het in je voet en moet je met scheermes en al naar de chirurg want er zitten weerhaakjes aan de rand). In een sinaasappelnetje naast de boot hangen om te ontzanden en dan op de BBQ. Vertelde ik geloof ik al.
Nou nog een keer terug naar de slakken. Simpelste met slakken.
1] Herder worden.
2] Gecontroleerd een berm waarin slakken in brand steken.
3] Slakken uit de as vissen, met een speld uit het huisje en er verjus over knijpen. En dan opeten dan dus.
Verjus:
Onrijpe witte druiven uitknijpen. Of het in een fles kopen.
Zowat alles, trouwens, wat ik hier vermeld kan je nalezen in het beste kookboek aller tijden, The Art of Eating van M.F.K. Fisher.
Ik heb een editie met een voorwoord van Auden, waarin hij het proza het beste Engelse proza van de 20e eeuw noemt. Ehh, ik heb dat niet meer want het zit in de bieb van de Eetclub. Iemand (Den Ham...) heeft het al een jaar in leen.
O, en Eetclubleden: hebben jullie die drie foto's gehad die ik nog nastuurde? Kan zijn dat er iets is misgegaan met die mail.