Coq au Vin (deel twee)
(deel een onderaan hier (alle links in nieuw venster)
Natuurlijk kunt ge een coq-au-vin maken van een biokipje of vleeshaan etc. Maar het is juist die combinatie van mager, rood hanenvlees, die er de specifieke smaak aan geeft. Maar ik begrijp, dat niet iedereen aan een paar van die ‘kastaars’ (sterke knapen) geraakt, die een kippenren met zo'n 20 dames onder ‘controle’ hielden. Verwar ze niet met de felle krielhaantjes. Ze zijn groter, maar hebben net zo’'n mooi pronkpak aan, gelijk alle charmeurs.
Reken met één laatste stoof-uur, en voeg de laatste spekjes toe en de sjalotten, die ge wat voorgestoofd hebt als ze te groot zijn. Voeg ook nog een beetje wijn toe.
Coq-au-vin eet ge niet met frieten, maar met patatjes. Salade past er ook niet bij. Ik had nog wat stoofperen, zoals ge op de foto ziet.
Door het lange stoven verkrijgt ge een goede, zeer rijke saus (wijn, port, cognac), maar die is zijn kleur kwijt. In de tijd dat ge uw patatten (20 min.) kookt, neem wat saus uit de pan. Doe dit apart in een pannetje en voeg wijn en wat port toe. Kook in en gebruik een tempertje (Huhh??) om verder wat in te dikken. Zijn uw patatten bijna klaar, voeg ruim wat spekjes en sjalotjes uit de grote pan toe met fijngehakte peterselie. Plaats wat stukken coq-au-vin op een bord en overgiet met de saus. Rangschik wat patatjes erbij en strooi nog wat verse peterselie er over. Drink er een kloeke wijn bij. Geen beaujolais. Wij dronken er een Rioja bij ter ere van deze Don Gallo de la Mancha.
Haha; Don Quijote [kiechÒttu] de la Mancha terwijl Gallo haan is, wat hij ook was.
Idee trouwens. De Quijote herlezen en dan een post over wat hij zoal eet.
Voorzet.
Begin pagina 1. Wat hij normaliter eet.
"Una olla de algo más vaca que carnero, salpicón las más noches, duelos y quebrantos los sábados, lantejas [nu: lentejas] los viernes, algún palomino de añadidura los domingos, consumían las tres partes de su hacienda."
Prima vertaling van Werumeus Buning en Van Dam (dank L. voor dit boek!): "Het middagmaal, met vaker rund- dan schapevlees, 's avonds meest een koud kliekje, op zaterdag eieren met spek, vrijdags linzen, en 's zondags een lekker duifje, verslond driekwart van wat zijn landgoederen opbrachten."
5e druk, 1963.
Vaker rund- dan schapevlees: vreemd. Ongetwijfeld is hier "armoedig" bedoeld. Zou dat rund oud en taai zijn iha? Dat zou, in die tijd, goed kunnen. En schapevlees, mits je het weet te bereiden, is helemaal niet slecht. Blancheren, vet eraf etc. In Frankrijk is jong schaap (geen lam!) heel normaal eten.
Hier.
Overigens staat er, als we precies zijn, "een stoofschotel met wat meer rund dan schaap".
"Salpicón" / "een koud kliekje". Hmm. Salpicón is, althans tegenwoordig, meer een soort ragoût:
met kip,
maar meestal met zeevruchten.
's Zaterdags duelos y quebrantos. Ja inderdaad, eieren met spek. Maar ook met chorizo.
Linzen op vrijdag: klopt. Maar wat zou hij erbij gegeten hebben? Vrijdag: geen vlees voor de katholieken. Linzen (het woord refereert ook aan Lent, vasten) met vis? Lijkt me moeilijk. Met eieren waarschijnlijk.
Maar dat lekkere duifje, dat klopt niet. Dat moet iets zijn in de trant van "nota bene ook nog een duifje".
Een ding nu echter, na deze kritiek: hun vertaling is stukken beter dan die van Barber van der Pol. Dat is een colloquiale vertaling, straat-praat zeg maar. Populaire kwaak.
"Driekwart van de opbrengsten van zijn land werden opgeslokt [dat staat er niet] door een dagelijkse [dat staat er niet] stoofpot van helaas [dat staat er niet] wat meer rund- dan schapenvlees, 's avonds meestal een gehakt prutje [over straattaal gesproken], hond in de pot op zaterdag [duelos y quebrantos = hond in de pot? Hond in de pot is aardappelen met ui], linzen op vrijdag [waw, in één keer goed] en een enkel [nee] duifje toe [nee] op zondag."
O ja, Barber van der Pol.
Een jaar of 20 geleden kwam haar Nederlandse vertaling uit van "Mazurca para dos Muertos", Mazurca voor twee doden, van Cela.
En ik wedde met een Spaanse vriendin die in Nederland woont dat er in het eerste hoofdstuk een grove fout zou staan.
Boek kwam uit en wat bleek: we hadden over het hoofd gezien dat er geen hoofdstukken in staan. Nieuwe afspraak: "In de eerst 15 bladzijden". OK.
Nou, dat was dus raak dus. Op pagina twee ligt de hoofdpersoon in de schaduw van een vijgeboom, te doen wat zijn geliefde bezigheid is, zich aftrekken.
Vertaling: "neuken".
Misschien moeten we Pol maar eens opvoeden...
Marieke, aangezien ge me toch met rust zoudt laten dit weekend, ga ik verder met u morgen. OK?