"Van Aardappel tot Zwezerik".
Prachtig boek van Johannes van Dam, de gevreesde culi-recencent van Het Parool.
Maar ja, twee weten meer dan een.
Ik ga het hier becommentariëren, van letter tot letter.
Omissies (tussen haakjes) meld ik alleen maar als ik ze essentiëel vind. Nee, laat ik dit afzwakken. Wat ík erbij gezet zou hebben.
Courget
("Oorsprong in Peru"? Vreemd, dacht ik eerst. Want bv. de watermeloen komt uit de Kalahari-woestjn. Citrullus vulgaris.
Maar ja, later bedacht ik dat er natuurlijk ook allerlei soorten Cucurbitaceae zijn uit de Oude Wereld. Neem bv. de plow breaker, de ploeg-breker. Zo'n grote caudex, ook wel "Dead man's body" genoemd, dat je er je ploeg op kapot rijdt.
(Voor caudex en caudiciforme planten zie de site van mijn vriend Bihrmann hier (alle links in nieuw venster). Een knolselderij is ook een caudiciforme plant!)
Overigens, over watermeloen gesproken: je hebt ook een tussenvorm. tussen die Kalahari en de watermeloen, de "Melon d'Espagne" in Frankrijk, en, om onduidelijke redenen "Cabelo de Angel" in Spanje (Engelhaar, maar heeft met dat "spaghetti"-ding niks te maken). Is rauw oneetbaar maar je kan er fantastische jam mee maken.
Kei- en keihard. Ik heb goede koksmessen, erg scherp, maar ik heb fors staan te zweten op dat ding.)
Crème brûlée
(Dat "roodheet ijzer" is tegenwoordig een gasbrandertje, vrees ik.)
Croissant
(Daar wil ik aan toevoegen dat vroeger, zeker in Parijs, reuzel ipv. boter werd gebruikt. Om wat voor reden dan ook.)
(O, enne: waarom zijn ze tegenwoordig recht ipv. krom? Simpel. Omdat de "Echte" en de "Warme" bakker en de super ze diepvries aan krijgen, en als ze dan krom zouden zijn dan breken, bij het uitstorten, de puntjes af, want die haken in elkaar.
En je kan ook nog aan iets anders zien of je echte hebt of diepvries. Echte kan je bakken met het laatste oprolpuntje bovenop. Diepvries niet, dan laat dat puntje bij het bakken los en verbrandt. Dus die rechte diepvries worden gebakken met dat puntje onder.)