Dat wil zeggen, want we blijven solidair, oost Europa. Fuck Putin.
Tsjechië hier (alles nieuw venster!).
Oud Tsjecho-slowakije hier.
Croatië hier.
Slovenië hier.
Roemenië hier.
Hongarije hier.
Bulgarije hier (laadt traag, zoals de gemiddelde Bulgaar).
Klant van mij hier.
En nu, eindelijk eindelijk, Rusland.
En dan hebben we nog Victoria, waw. Hier.
Wat zijn we nog vergeten? O ja, Polen. Hier
Nog meer vergeten? Meld het!
Rusland. 30 jaar geleden, toen het nog echt Rusland was. Afgebekt worden, lange rijen...
Moskou, Kiev, Leningrad.
In de (reis-geplande) restaurants kreeg je prima eten, lekkere bieten-salades bv. (maar wel zowat elke dag). Niet helemaal perfect overigens. Je kreeg bv. de soepstengels bij het nagerecht. Of je kreeg de wijn die je had betaald helemaal niet. Dat soort dingen.
De mensen in de straat kregen het soort dingen dat we aten natuurlijk niet. Die konden alleen "de drie groenen" kopen: augurken, appels en watermeloen. En als er ooit een karretje stopte met zeg drie kratjes bruine bananen, dan was er meteen een rij van hier tot gunder. Ik bedoel: als er iets te koop was, dan ging je überhaupt in de rij staan, je weet maar nooit. Je kon nog altijd uit de rij gaan zodra je wist wat er werd verkocht.
Een vent in Leningrad vroeg me wat m'n spijkerbroek moest kosten (rafels aan de pijpen; dat was toen mode). Ik zeg wat wil je geven. 85 gulden zegt ie (30 jaar geleden). Zo gezegd zo gedaan. Maar ja, ik kreeg in roebels betaald en wat moet je daarmee? Uiteindelijk uitgedeeld in de kantine van het hotel, wodka. (Op plekken waar je geld kon uitgeven moest je in vreemd geld betalen.)
In Moskou zaten we in hotel Boekarest [boekarie-Èst]. Vierkant gebouw rondom patio. Kwam je de lift uit dan moest je langs je-langskomen noterende dame. Die turfde je dan. Vreemdelingen zaten links, Russen rechts en die werden niet geturfd. Een keer zijn we in de omgekeerde richting eruit gelopen, werden niet afgeturfd dus, maar toen we weer terugkwamen schrok dat mens zich te pletter.
Meer later.
.