maandag 11 februari 2019

Three Years in Tibet



Gedroogde Po ku
Familie van de shiitake


Ekai Kawaguchi

1909

Zie hier (alle links hier openen in een nieuw venster)



Voor het maken van de beste boterthee wordt de thee eerst een halve dag gekookt, totdat deze donkerbruin is. Nadat de thee is afgegoten wordt hij in de kan meerdere keren geschud met wat verse yakboter en zout. Zo krijg je de beste thee, en een volle pot kost 38 sen. De potten en kruiken zijn van klei gemaakt, en hebben de vorm van een normale Japanse theepot. Aanvankelijk kon ik die thee niet verdragen, want het ziet eruit als dikke olie. Toch vindt men het in de beste Tibetaanse kringen, waar ze het elke ochtend drinken, als een van de mooiste dranken. Gewoonlijk wordt het gedronken gemengd met wat tsu heet en geroosterd meel. Die tsu is een gedoogd mengsel van kaas, boter en suiker. In Tibet doe je dit in de thee.




Ze eten bij de thee gedroogd, geroosterd of gekookt vlees bij, ook bij het ontbijt. Bij warme maaltijden eten de priesters rijst uit Nepal; die kost 50 sen per sho. Die gekookte rijst eten ze niet zo, maar ze nemen een volle kom, en mengen het met druiven, suiker en boter. Na de rijst eet men geroosterd meel of eiernoedels. `s Avonds worden er tarwenoedels gegeten, met een soort watergruwel. In die watergruwel zit wat vlees, radijs, kaas en boter. Dit zijn de gebruikelijke spijzen in de hoogste kringen. Ze kunnen geen dag zonder vlees, en als dat er niet is roepen ze altijd dat ze gaan afvallen.




De mensen die vóór de bruiloft afscheid komen nemen van de bruid, en de mensen die haar komen ophalen komen allemaal te paard. Onderweg naar het huis van de bruidegom geven de familieleden van de bruid en van de bruidegom zes banketten. De mensen die afscheid komen nemen van de bruid geven drie banketten op drie verschillende plaatsen. De mensen die haar welkom heten geven ook drie van zulke banketten. De plaatsen waar de banketten worden gegeven liggen drie tot vijf kilometer van elkaar, zoals het uitkomt. Na het zesde banket komt de bruiloftsstoet aan bij het huis van de bruidegom. Tijdens de banketten wordt er door niemand overdadig gedronken, want iedereen weet dat de bruid veilig moet aankomen. Dus niemand wordt tot overmatig drankgebruik aangespoord.



Soy cream cake
Soja marsepein zeg maar
Mwah


In Tibet wordt altijd bij de gasten aangedrongen om de lekkernijen, die ze voorgezet krijgen, op te eten, en men vindt het heel onbehoorlijk als gasten direct van het eten gaan proeven. Wie dat zonder aandringen toch doet, gedraagt zich ordinair als een Chinees. De banketten worden soms door de vrienden van de bruid en de bruidegom gegeven, bij hen thuis, of in het huis van vrienden. Het is echter meer gebruikelijk om op weg naar het huis van de bruidegom op mooie plekken in de velden tenten op te zetten, en daarin de bruiloftsgangers te vermaken.



Pikante Fish sauce


De spullen voor de picnic zijn geroosterd meel, gebakken groenten of vlees, kaas, krenten, gedroogde perziken, gedroogd vlees, zakken drank en thee stellen. Er bestaan twee soorten inheemse drank: een gemaakt van gerst of tarwe, en een gemaakt van rijst. De eerste wordt meer gedronken dan de tweede. De gerstdrank wordt op simpele manier gebrouwen. Je roostert een hoeveelheid gerst, een sho op vijf sho drank meestal, en laat dit afkoelen. Terwijl het afkoelt voegt men mout toe, het mengsel wordt in een kruik gedaan, en op een warme plek gezet. Binnen drie dagen is er gist ontstaan. Dan wordt er water bij gedaan en goed geroerd. Dan is de drank klaar.



Paarse zoete aardappel, gedroogd




Uhh, dit heb ik nou al ik weet niet hoe dikwijls gevraagd

Ik vraag het nog één keer

Wie kent er een vegetariër met gevoel voor humor?