woensdag 22 mei 2013

Egypte



Nog wat Kuifje, want ik heb geen zin en geen tijd om Egyptisch te gaan zoeken.
Dank PJ, trouwens.

Egyptian Cooking

Standaardwerk Egyptische keuken en omstreken, van Samia Abdennour.
Ondertitel And other Middle Eastern Recipes.
Bijna 500 recepten, verklarende woordenlijsten etc.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

Dit is dus Egypte en omstreken, en die omstreken gaan tot in het Midden Oosten.
Voor het Midden Oosten en omstreken zie hier.


Wat viel er op?

Dat ze er ook gedroogde sperziebonen kennen, net als in Ost Friesland (daar had ik het over; search the blog op updrögt.
Weken, koken, afgieten koelen. Serveren met olijfolie, knof en citroensap.

En ze eten er natuurlijk lupinezaad. Daar had ik het laatst, een paar dagen geleden, ook over.
Het weken, spoelen, weken, koken is nogal een gedoe.

En in dit boek betekent za'atar of za'tar oregano. Maar dat is misschien in Egypte zo. Elders zie hier.

Krumb mahshi, gevulde koolbladeren.
Goh, ik ken het uit Duitsland, rode kool, zie hier, en natuurlijk uit Indonesië, zie hier.
In Egypte gevuld met rijst en tomaat.

Mulukhiya eten ze er veel. Maluw. Jute. Ja, de bladeren dan dus...
Zie hier. Met kip, rund, konijn, rijst...
Heet ook wel jodenmalve. Zie  hier.
Zou je dat hier kunnen vinden?


En zie wat je er voor recepten in vindt. Geen gelul!
Runderkop, schapenkop, hart, poten, pens...

O, en ze koken veel met 'awirma, verse zilverui'tjes. Lekker. Kan je hier ook nooit vinden.
Met rund, met lam...

Yesil dolmates bastisi, groene tomaten met kaas uit de oven.
Kijk.

Lu'mit al-'adi, de rechter heeft z'n bek vol.
Dat is hetzelfde als dat Griekse loukoumades.
Oliebollen.
Zie hier.

Ook wel interessant, drank, zeg maar koude thee, gemaakt van hibiscusbladeren.
Ik heb dat wel eens ooit gehad, lang geleden, en ik weet niet meer of het erg zuur was of erg bitter.



O, en kijk wat ik ontdek.
Een recept voor biber salcasi, die Turkse saus van pikante paprika's.
Dat is natuurlijk vergelijkbaar met die spicy paprika paste uit dat Hongaarse boekje van laatst.
Nou, dat hoef ik dan niet te maken want dat verkopen ze bij de betere Turk, en waarschijnlijk zelfs bij de slechtere.
Aci biber staat op die pot die ik laatst kocht. Dat moet hetzelfde zijn want dat wordt ook geafficheerd als pikant.

Ze werken er ook met salq, Engels chard, waarvan ik dacht dat dat wel kardoen zou zijn maar nee, dat is snijbiet.

Wat gaan we maken?

Fuul nabit, spruiten, taoge zeg maar, van gedroogde tuinbonen.
Twee methodes. De ene geeft zachtere bonen, de tweede sterker, nootachtig smakende.

Eieren met knoflook en citroensap.
Je wrijft knof met zeezout, doet er citroensap bij, bakt dat wat en daarop de eieren.
Jammie!
Er gaat "mint powder" over. Huhh?


Saniyit batatis, een ovenschotel met aardappelen (batatis), tomaat en kalfsvlees.
Prima idee lijkt me.
Knof en ui erbij ook, natuurlijk.

Linzensoep met tomaat en loomi.
Loomi? Ja, zie gisteren of eergisteren, toen ik schreef dat ik in dat Egyptische boek ontdekt had hoe die gedroogde limoenen heten.
Met ui, knof, ghee, maar wat zou "mixed spice" zijn? Ik houd het op za'atar.

Gestoofde spinazie
Met rundvlees, kikkererwten, knof en ui natuurlijk, dille, tomaat en rijst.
Ja kijk, die spinazie van ons dat is andere dan die naast die piramides groeit, dus die gaan we niet stoven maar tegen het einde erbij.

O! Daar was ik ook naar op zoek want ik heb een enorm pak liggen.
Tig recepten met wijnbladeren!


Laat ik nou zegge en schrijve of hoe schrijf je dat één Egyptisch recept kennen, en dát staat er niet in...
Ik weet niet meer hoe het heet, maar het gaat als volgt.
Wals knof en  korianderzaad door mekaar, en bak op laag vuur in flink olijfolie.
Serveer over linzen. Of zo.
Dat had ik uit dat Roden Middle Eastern boek, maar dat boek hep die schooier van De Minnarij in Utrecht gejat.