zondag 13 januari 2013

BARBARIJE ?

.
Maarten ! Ik neem de handschoen op.


Die foto van u uit Afrika is uit de tijd dat uw Willem III nog net niet het ius primae noctis’ claimde. Eh.. Hoe noemden ze hem ook al weer. Ge moogt gerust het Belgisch Koningshuis aanvallen, dat net zo min als het Hollandse mijn achting heeft, maar in ieder geval door haar pro-nazi houding tot 1940 niet de basis legde voor een zo rigide uitlevering van Joden zoals in Nederland. Ken uw verdoken geschiedenis.
 
EEN CULINAIRE BARBAAR
Op Foodiesmagazine kwam ik gisteren foto’s tegen van zulk een knoeiwerk door een ‘topchef’, dat ik eerst mijn ogen niet geloofde. Daarna in de rubriek ‘Cultuur’ verder met mijn bovenstaande inleiding.

ARTISJOKKEN
 
Ze blijven duur, ook al krijgen de Bretons uit Armorica er geen geld voor. Maar een artisjok (artichaut) is dan ook een bijzonder mooie eetbare bloem. Als ze goedkoop zijn, zet ik er wel eens een in een vaas.
Het bijzondere van de artichaut is, dat ge dubbel kunt/moet genieten door na het kookproces:
- eerst door het zachte gedeelte van de schutbladen af te zuigen nadat ge die in een dikke vinaigrette gedoopt hebt
- daarna door de diverse bereidingen die ge met de bodem (fond d’artichaut) kunt maken.

Deze topchef verknoeit de arme artichaut op dramatische wijze, zoals de volgende beelden aangeven, om tot een klein afgeviggeld, ongekookt en hard stukje ‘fond d’artichaut’ te komen.
Ik waarschuw de gevoelige lezers !

klik op de afbeeldingen voor vergroting
De honneurs voor bovenstaande foto’s zijn voor
Foodiesmagazine, die ge vindt op deze site

HOE MOET GE HET WEL DOEN:
1.  Snij met een scherp koksmes de tippen van de schutbladen
2.  Snij met een puntig keukenmesje de steelaanzet onder de bodem  uit


3.     We koken de artisjokken 20 minuten in zout water met een stukje citroen; laten afkoelen in eigen vocht !
4.     Dan volgt een ontspannen, want ge bent er even braaf mee, procedure: -
- Of ge geeft iedereen een artisjok met een potje dikke vinaigrettesaus, waarbij eerst de blaadjes gedoopt worden en nadien een laagje vinaigrettesaus op de bodem gelegd wordt (met stokbrood en een lichte rode dan wel droge witte wijn)
- Of ge eet alleen de blaadjes en spaart de harten met enkele blaadjes voor een koude of warme  entree voor de gasten...


De vinaigrettesaus op mijn foto´s:
Gelijke hoeveelheid azijn en zonnebloemolie, grove peper, zout, mosterd, zeer fijngesneden ui, veel peterselie, en daar een stevig sausje van maken: maaktijd saus: 5 minuten.
 
Belangrijk:
Naarmate de bladeren verder op raken, blijft er op de bodem van de artichaut een hoop ‘haar’ staan. Dat zijn de meeldraden. Maak van uw hand een klauwtje en ge neemt alles in een of twee keer weg. Het is niet eetbaar.
Op onderstaande foto ziet ge binnen het blauwe kader de gele meeldraden bij een bloeiende bloem. In de rode kaders, ziet ge ge een mooie bodem met aanhechtingsputjes, nadat ge bij een gekookte artichaut die meeldraden weg schraapte.


Zoals eerder gezegd: Ge metselt er wat dikke vinaigrette op, of ge ‘soigneert’ de artisjokbodem en ge kunt er b.v. met warme crab of andere zaken een volgend schoon voorgerecht van maken. 

In blik kunt ge zowel artichautbodems kopen, als wel artichauthartjes. Die op de onderstaande foto kwamen in blik van Xenos, en vormen een lekker voorgerechtje zomers voor de BBQ.


Over frituren van kleine Italiaanse artichauts wil misschien Maarten wat vertellen ?

KULTUUR-appendix
Het verwondert niet alleen mij als Vlaamse, maar ook Franse vrienden, en vooral Joodse (!), dat men in Nederland zo hypocriet en krampachtig met het Oranjehuis omgaat. Het zijn historische verifieerbare zaken, dat Oranje tot 1940 pro-Nazi was. Dat wordt zowel ontkend als verdonkermaand. Natuurlijk wist Wilhelmina, dat Bernhard actieve nazi was. Op het huwelijk van Bernhard werd de Hitlergroet gegeven en het Horst Wessellied ten gehore gebracht zonder dirigent. Die weigerde. De archieven moeten niet voor niets tot 2050 gesloten blijven.. Hij heeft actief deelgenomen aan de Kristallnacht. En Wilhelmina verhinderde (in december nog eens te lezen in de NRC) een Joods vluchtelingenkamp achter haar paleis het Loo, waarna Westerbork in zicht kwam.
En eenmaal in Londen, niet om haar ‘volk beter te helpen’, maar als grootaandeelhoudster van de Koninklijke Shell, die het hoofdkantoor ijlings verplaatste naar Londen (en nadien naar Canada) haar kapitaal veilig wilde stellen, kwam er nooit een klacht over de Jodenvervolging. Nederland gaf relatief spontaan de meeste medewerking aan de Duitsers. De procentuele cijfers zijn schokkend en de hoogste in West-Europa. Zelf vanuit Italië gaf men minder medewerking. En uit landen als Denemarken Noorwegen zijn slechts weinigen weggevoerd. Bij Joodse herdenkingen is Oranje niet voor niets taboe. Zelfs in diplomatieke kringen fluistert men over een ’cordon sanitaire’ door de andere vorstenhuizen vanwege de dubieuze en ook criminele achtergrond van de Oranjes. Het is opvallend dat de prinsen hun vrouwen moeten zoeken onder dochters van oud juntaleden en de ex van een criminele drugsbaas. Mij interesseert dat niet. Mij interesseert wel dat men, zoals veel Vlamingen maar ook veel andere buitenlanders, met grote ogen kijken naar een dubieus nationalistische oranje-hype, die dat huis moet schragen. De wijze waarop de Rijksvoorlichtingsdienst en zelfs de P.v.d.A in samenspel met Beatrijs besloot alle schandelijke zaken met de mantel der liefde te bedekken, zou u toch kritischer mogen maken.
En misschien kijkt ge met net zulk verbaasde ogen naar onderstaand filmpje, waarop de Oranjes net voor de oorlog spelevaren op de Piet Hein, een geschenk van de Nederlandse bevolking, met uiteraard …….de hakenkruisvlag in top.
 
klik op het 'START'-driehoekje links onder op het filmpje
 

Ik heb mijn ei gelegd. Prettige zondag verder, en verballemont uw artichauts niet !!