vrijdag 22 juni 2012

Panko, palmhart en espelette


Ik zou vanavond over het eten van gisteren beginnen, en over weet ik wat allemaal nog meer, maar het is al laat en ik kocht enorm veel in, dus we beperken ons tot de inkopen van vandaag. Morgen eten gisteren en zo.


Ik koop brood op de markt, afwisselend bij vier tiepes die brood hebben. Liefst zuurdesem, altijd donker of ten minste off-white, pain bis.
Vandaag was ik bij nummer drie, een zeer fraaie delicatessenzaak met ook een kraam op de markt. (In de winkel kocht ik dat blik, zie verderop.)

Ik deelde dat brood met PJ. En thuisgekomen rook ik er eens goed aan.
Ik geloof niet dat ik ooit een lekkerder broodlucht rook...
Morgen ga ik het proeven...


Dit kocht ik (o.a.) bij de toko. Iets zoete Chinese wijn (druivenwijn, geen rijstwijn). Daar kan je een ontiegelijk lekkere "bolognese" mee maken. Gebruik redelijk goede (rijpe) verse tomaten, waar dan altijd wat suiker bij moet omdat ze niet aan de plant gerijpt zijn. En gebruik dan dus geen suiker.
Roei met de rieme die je hep, zeg maar, en maak van het nadeel een voordeel. "Elk nadeel hep ze voordeel", toch?!

En de rest van de fles, daar maken we een of ander lekker nagerecht mee.
Wat? Geen idee. Eerst proeven.
Iets vaag sabayone-achtigs misschien.


En dit is Espelette-peper, echt de mooiste rode peper op aarde.
Niet goedkoop. Dit mini-potje kost € 8,50.
Frans Baskenland. Search the blog trouwens.

Geen echt sterke smaak, maar wel een -fraai- aanhoudertje.

Brownie's met Espelette; oesters in gelei met; blanquette van zalmforel en groenten met; charlotte van asperges met; vinaigrette met bij tagliatelle, courget, inktvis; bij salade van krulandijvie, gepocheerd ei en verse chorizo...


Limoen chutney. Jezus, wat is dat weer lekker.

Ik had eerder hun knof chutney ("Ingredients: garlic 29%") en hun Major huppeldepup hot mango chutney.
Ik moet diep gaan nadenken (O Jezus) over hoe dit in de keuken toe te passen.
Ik ga het natuurlijk op kaas of kip smeren die ik op mooi brood leg, maar in de keuken, dat is toch wat anders.
Dat is in de eerste plaats natuurlijk enkel bijgerecht, maar ja, waarbij, met die ongelofelijke knof- seekuu limoensmaak...
Voor die knof heb ik tot op heden nog geen toepassing gevonden. Het is kwa smaak altijd túh. Ja, niet op een stukkie kip of zo, maar als side dish zeg maar.


Ik las wat over Costa Rica (Rijke Kust), vergeten wat, maar in dat verhaal stond dat de economie zwaar drijft op de productie van palmhart, culi Cœur de Palmier. Het merg van palmboompjes.

Jaaaaren niet gegeten. Meteen naar die winkel van dat brood, en ja hoor, ze hadden het.

En kijk: ik lees op dat blik in het Frans dat je het ook kunt "gratineren als basis voor soep". Een vrij vage mededeling. Zoeken.
O ja, kijk (en ik kende enkel tot nu toe salade ervan met vinaigrette en/of mayo).
De recepten vallen in drie categorieën uiteen.
1] In de lengte snijden, vette ovenschaal. Geprakte tomaat erover, room ook nog, p/z en kaas en gratineren.
Ik zou eerst eens voorzichtig beginnen zonder tomaat of zonder room.
2] Idem prepareren maar met béchamel met Gruyère erdoor erover. Prima idee. Gaan we doen.
3] Met Gouda, gerookte forel, Boursin.
Komkom denk je dan.
Maar wat blijkt? Dat recept wordt blind op tig andere sites gekopieerd. Terwijl het bah moet zijn.
Daar is palmhart te fijn van smaak voor...


Panko! Japans paneermeel zeg maar...

Ingrediënten tarwebloem, bakvet (huhh?), gist, glucose, zout, gistvoedsel (huhh??), vitamine C (hoi!).

Tot slot zie hieronder.
Ze zijn er weer, uhh, althans: niet keihard en oneetbaar maar mooi rijp.
Platte perziken,  "wilde perziken" (kwakwa), of paraguayos zoals ze officieel heten.

Je hebt ze als variant van de gewone perzik = de gele perzik, én als variant van de pèche blanche, de witte perzik, vruchtvlees heel lichtgeel. Heb er nog niet in gebeten, dat kompt nog.


Doei!