zaterdag 16 juli 2011

Vandaag maar eens verstandig gedaan. Wow.


EERST agenda, klein hapje eten, ander gedoe wat moet, eten staat te pruttelen (lamsbout; proefde net; heerlijk al zeg ik het zelf; zie morgen) en dán pas dit blog...



Dat is die ananas-azijn, pineapple vinegar, in wording dan, die inderdaad, tot mijn verwondering, spontaan begint te gisten.
Recept zie eergisteren, donderdag.

At gisteren het laatste stukje van die St. Agur. Wow... Vandaag het laatste stukje van die overjarige komijn. Wow... Maar goed, morgen Maroiles! (Die film hier; alle links hier in een nieuw venster.)

Recept
Kruidenlikeur
Stop in een schone fles takjes tijm, rozemarijn, salie, munt, iets oregano en wat stukjes sinaasappelschil (onbehandeld).
Giet droge anijslikeur in de fles (Raki of zo), doe er een kurk op en laat twee maanden op een niet te koele plek staan, in het halfdonker.
Schud de fles van tijd tot tijd om.
Giet de likeur door een fijne zeef, en doe in een schone fles waarin een enkel vers takje van de verschillende kruiden.



Pineapple vinegar...

Kom, we gooien er nog wat extra gedichten tegenaan deze week, dank L.
Door het denken over de tuin kom ik bij "De witte waterlelie" van Van Eeden en "De Akelei" van Ida Gehrardt, beide bloemen zijn vanwege die gedichten in mijn tuin beland. Uiteindelijk kom ik uit bij Shakespeare: vooral "Shall I Compare Thee To A Summer's Day" en "the darling buds of May" vind ik heel mooie zinnen.

Shakespeare: Shall I Compare Thee To A Summer's Day?

Shall I compare thee to a summer's day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee.

Je vindt dit gedicht in de zeer fraaie Penguin The methaphysical poets. Via welk boekje ik John Donne heb leren kennen. Dat is nóg mooier.



Met de vertaling van dit gedicht worstel ik al decennia... Elegies V, His Picture

HERE take my picture; though I bid farewell,
Thine, in my heart, where my soul dwells, shall dwell.
'Tis like me now, but I dead, 'twill be more,
When we are shadows both, than 'twas before.
When weatherbeaten I come back; my hand
Perhaps with rude oars torn, or sun-beams tann'd,
My face and breast of haircloth, and my head
With care's harsh sudden hoariness o'erspread,
My body a sack of bones, broken within,
And powder's blue stains scatter'd on my skin;
If rival fools tax thee to have loved a man,
So foul and coarse, as, O! I may seem then,
This shall say what I was; and thou shalt say,
"Do his hurts reach me? doth my worth decay?
Or do they reach his judging mind, that he
Should now love less, what he did love to see?
That which in him was fair and delicate,
Was but the milk, which in love's childish state
Did nurse it ; who now is grown strong enough
To feed on that, which to weak tastes seems tough."

Zie ook hier. Hierboven: naar beneden scrollen, tot Elegies.



Kijk, daar keek ik dit jaar helemaal overheen. San Fermín. Begon de 7e en is nu al afgelopen. Maar geen geknies, Youtube!

Zie hier. Behoorlijk "limpio", netjes deze. Deze hier ook (die "witte" beesten overigens zijn de "mansos", de ossen, die elke dag mee lopen om de boel enigszins in het gareel te houden). Uhh, stieren grijpen je, mansos niet. Die lopen hoogstens over je heen.
Hier.
Het ziet er dit jaar allemaal een beetje hetzelfde uit, omdat het zo druk is. Dan krijg je geen van de lijn afwijkende stieren en dus geen spanning.

In 2009 was dat wel anders... Hier.
Niet veel meer ruimte om de stieren, maar toch, ruimte.
Ook een deels witte stier. Die zijn altijd extra gevaarlijk.
En bedenk ook dat de stierenvechter, die die stier tegenover zich krijgt later op de dag, een stier tegenover zich krijgt die "de mens kent". Heel gevaarlijk.



Stierenvechten laf? Hahahahahaha!
Wreed OK, maar laf...



Ik zal de komende dagen wat foto's van mijn vriend Esplá laten zien. Laf? Hahahahahaha!



Esplá

De man is trouwens afgestudeerd in filosofie en in kunstgeschiedenis.

"Als stierenvechter kan je 's morgens wakker worden en denken 'Ik houd ermee op'. Als kunstenaar kan je dat niet."

Uhh, voor hem is stierenvechten een soort kunst, in zoverre dat hij oude technieken en zo, als een soort ballet, probeerde te laten herleven.