dinsdag 29 september 2009

29-09


Ga vandaag vegetarisch koken en daar ging het in NRCNext ook over.
Kocht Quorn (blokjes, en ongekruid natuurlijk) en ga er satésaus met ketjap, cocos en sambal bijmaken. Plus rijst. Groente weet ik nog niet.



Hier begint het weer tijd voor te worden, als het dat niet al is; kweeperen...

Recept
Soep van gerookte vis en mais
Gebruik geen zalm of makreel maar bokking of haring of zo.
Haal de filets van de vis en haal daar het vel af.
Leg ze in een pan, bestrooi met gesnipperde ui en giet er melk bij; de vis moet onderstaan.
Breng niet te snel aan de kook met wat peperkorrels en laurier, en laat 12 minuten zachtjes doorkoken.
Haal de vis uit de pan, zeef de vloeistof, doe die terug in de pan, laat aan de kook komen en bind met maïzena.
Trek de vis in stukjes, doe terug in de pan en voeg ook uitgelekte maïs toe.
Breng tot bijna aan de kook en serveer na op zout geproefd te hebben.



Vanavond meer. Literatuur. En C1.: ik zet weer 10 koppen op het Bordeaux blog.

28-09


Vandaag gaat het over literatuur met, ik vrees, een klein accent op pedofilie. Geen Lolita (kwam ik bij het uitpakken wel tegen) maar Nederland. Tsja.

Eerst even wat algemeens.
Ik lees veel, kranten en boeken, maar dat je in vijf dagen vier keer Mme. Bovary tegenkomt, dat is toch speciaal. Hier in Nederland dus.
Liep in Frankrijk in de ziektewet, maanden, liep de bibliotheek plat, las de hele Franse 19e eeuwse literatuur (want van de 20e vind ik alleen Montherlant mooi en die hadden ze niet), die hele 19e eeuw is kommer, kwel, ellende, honger, ziekte, doodslag, you name it.. En Bovary zit daar ook bij. Vrouw van plattelandsarts, verveelt zich, gaat teveel geld uitgeven, zelfmoord als ze geen geld meer krijgt.



Wat las ik nu zojuist over Mme. Bovary? (Zo komen we trouwens op die pedo´s.) Max Pam over Han. B. Aalberse in De Armen van de Inktvis, een boek waarvan ik de lezing sterk aanraad, en daarin Buikjeswrijven. Aalberse dat is de schrijver van dat kleffe Bob en Daphne. Aalberse voelde zich verwant met Flaubert omdat Bovary ook wegens onzedelijkheid cq ontuchtigheid (ontuchtighedens schrijft Multatuli ergens) vervolgd was. Nounou.



Uhh, die foto klopt niet. In het boek is Bob 15 of zo en Daphne nauwelijks 12.

Recept, bien etonné de se trouver ensemble...
Soep van gerookte bokking
Blend goed schoongemaakte bokking met visbouillon.
Voeg visbouillon toe tot soepdikte en breng aan de kook.
Proef op peper.
Klop ei goed homogeen met room en laat het dik worden au bain Marie.
Werk door de soep.
Serveer met bieslook erover.



O ja, Pam over Aalberse: “verlaat sociaal-realisme voor de pedofiele liefhebber”.

Citaat uit Bob en Daphne. Bedenk, nogmaals, dat Daphne 12 is.
"Stel je voor: ik lig losjes uitgestrekt hè, zowat helemaal bloot natuurlijk, en dan begint hij op zijn gemak mijn ene voet te zoenen en gaat akelig-heerlijk-langzaam hoger en hoger, steeds maar zoenen en aaien en knuffelen met zijn lippen en tong, en dan.. roetsj! gaat het met opzet vlug de bocht om en langs het andere been weer naar beneden, en dan weer langzaam naar boven. En zijn ene hand is heel ver uitgestrekt en streelt de heuveltjes... dan nadert hij weer langzaam tot je het uitschreeuwt van opwinding en verlangen dat hij niet roetsj! de bocht om zal gaan, maar daar zal blijven en blijven..”

Zo denk je dan ook aan Jos Ruting, Lydia en de zwaan, wat ik ook terugvond.
Wie kent dat? Erg mooi maar controversieel want het gaat om twee meisjes van 11 of 12.
“Ik liet het rozentuintje van Pisarro zien, de oude meesters en het portret van Dionne. Helleentje dacht dat het een portret van mij was. Zij zei ´Ik dacht dat jij dat was´. Zij vindt dat ik op mijn zusje lijk Ik gaf haar een zoen op haar voorhoofd. Dionne kan niet mooier zijn dan ik ben maar haar gezicht is verheven en mijn gezicht is beschadigd door dierlijke trekken, ik kan ze niet verbergen. Die trekken zijn ontstaan door mijn heidense natuur, door mijn omzwervingen in de rietmoerassen van het verderf, in het verraderlijke veen, mijlen ver achter het laatste bord: Streng verboden toegang, levensgevaar.
Helleentje durfde zich niet uit te kleden. Ik sloot de slaapkamer en ik zei: Ga in de hoek staan, je bent stout, je hebt haartjes. Helleentje lachte zenuwachtig. Zij veegde tranen weg en zij ging in de hoek staan. Ik deed haar jurk uit en alles, behalve haar witte broekje, dat moest zij zelf uitdoen. Helleentje was erg gedwee maar zij durfde niet. Ik gaf haar een klap op haar blote been.”

Je kan zeggen wat je wil, maar dit is allemaal erg mooi geschreven, en ik ga nog even door.



“´Schiet op` zei ik. Haar linkerarm hield zij voor haar borstjes, met haar rechterarm veegde zij langs haar ogen. Helleentje was niet naakt, zij was verschrikkelijk bloot, heel anders dan toen wij wild dier speelden in brandnetelbossen, heel anders dan toen wij sneeuwballen gooiden met alleen laarsjes aan; toen ik zilver-violet was van de kou, met oranjevlekken op mijn knieën toen ik voor de groene schutting stond en Agatha haar mooiste kleurenfoto maakte. “
...
“François Villon” zei Helleentje, “hij heeft het koud, hij moet naar bed, hij mag in bed, hè Lydi?’ Helleentje opende het venster met de ijsbloemen, ik kwam in het huis in een veilige warmte, ik herkende de kamer en het bed, ik herkende Helleentje met François Villon. Ik deed de deken als een luifelhoedje om haar gezicht, zij mocht het niet zien dat ik mijn jurk uittrok en al mijn goed over een stoel gooide. Het gezicht van Helleentje in mijn kussen, het lokkige haar, dik op haar voorhoofd, het was van haar, het was van mij. Langzaam begon mijn hand de lange lijn van haar hals te volgen, haar kin, haar mooie mond, haar mooie wenkbrauwbogen, haar lieve wangen. Helleentje.
“Huil je?” vroeg zei, “Wij zijn toch niet boos”.
Helleentje keek langs mij.
“Ik dacht aan het lucifermeisje” zei ik. “Het was zo koud op de kerstavond in de sneeuw, ze zat tegen een muur”.
Helleentje tilde François Villon op de deken en zij legde een klein wit kledingstuk op zijn rug.
“Hier hoor” zei zij, “daar mag je mee spelen”.

Nog heel wat onbekende en prachtige boekjes uitgepakt. Niets is poëtischer dan de waarheid, schrijvers over Multatuli. Opvallend: hoe onbekender ze zijn hoe meer ze over zichzelf praten. Hier mijn hand en dáár je wang, correspondentie Heere Heeresma en Laurie Langenbach. Het Verdriet van België (niet erg onbekend en meesterlijk). De Geschiedenis van de Langobarden. Sue Townsend. De Eilanden. De pen in gal gedoopt. Praetvaria (Elias woonde naast een tante van mij). Terug naar Negri Pan Erkoms. The Annotated Alice (Karel van het Reve had het ook). Cuisine Flamande (Edmond van der Busche; Marieke waar bent gij). Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp (een parodie op De Avonden).



Han de Wit

HH aan LL:
“Rijdend door een van steenslag vervuld landschap waaruit alle leven zich eeuwen geleden al heeft teruggetrokken, bereikt u tenslotte, eenzaam en zeer alleen, tegen de avond die vol is van een kil soort noorderlicht, het al jaren verlaten huis met zijn in de wind klapperende luiken, door stof ondoorzichtige ramen en knarsende sloten, om dan, op het ijzigkoude toilet, te ontdekken dat de bril onder u warm is. Kijk, dat stemt pas tot nadenken.”

Vond ook Innerlijk gefluister van Wilma Voorneveld.



Morgen meer...

maandag 28 september 2009

23/27-09


Want zolang heeft het geduurd voor ik de computer op gang had.



Ongelofelijk trouwens. Gooide vóór Frankrijk nogal wat weg, oude troep allemaal, maar ja, nu moet het weer aangeschaft worden. Edoch. Binnen 24 uur had ik gekregen een wasmachine, een koelkast, een tv, een tafel, een bank, gordijnen en rails en nog het een en ander. Een waterkoker, pannen... Heb dat wel maar deels in Bordeaux.



Recept
Soep met koya tofu en shiitake
Week shiitake in handwarm water met ietsje soya-saus erbij (bord erop zodat ze niet drijven).
Maak miso-bouillon met het weekwater en eventueel extra water.
Prepareer de koya tofu (hier (alle links hier in een nieuw venster).
Breng de soep op smaak met sake, mirin en soja-saus.
Doe de koya tofu in de soep en laat met een deksel op de pan vijf minuten sudderen.
Haal de stelen van de shiitake, doe de hoeden in de soep en laat die nog 10 minuten trekken.
Laat koud worden zonder deksel.
Haal de tofu en de paddestoelen uit de pan.
Breng de soep aan de kook.
Snij de tofu in blokjes en snij eventueel ook de shiitake.
Warm alles op in de soep.



Dit is wat anders hoor; kookte de tweede dag prei met ui en knof, bij gebakken aardappelen en vissticks in gembersaus. De eerste dag simpel, een blik bruine bonensoep met ui en knof erin en ketjap en sambal.

Wilde bij dat lijstje van wat ik hier meteen ging eten (haring en zo) ook die Zwitserse strooikaas zetten maar dat klopt niet want die stuurde JT me, en erwtensoep maar dat klopt ook niet want spliterwten kan je in Frankrijk overal krijgen.



Links, oa. uit NRC next.
Kruidenolie
Oesters
Rotterdamse oogst
Week van de smaak
Proef en stem
De heimweekeuken



Vind natuurlijk van alles “terug” bij het uitpakken van het opgeslagen spul. Hier las ik gisteren in en vond het antwoord op een vraag die ik hier stelde. Oostenrijkse volkslied “Land van bergen / Land van stromen”. Karel schreef dat het geparodieerd werd tot “Land van erwten / and van bonen, / land van” en de rest wist ik niet meer. “Land van vier bezettingszônen”.



Recept
Soep met lontong, sop lontong, Indonesië.
Kook lontong.
Maak kippenbouillon.
Bak in wat arachide-olie ui en knoflook aan, eventueel met verse gember en/of laos (toko).
Bak flink gesneden witte of chinese of spitskool mee.
Kruid met redelijk veel fijngesneden gedroogde kentjoer (toko; dit móet erin) en verder met kruidnagel, foelie en komijn.
Giet er de kippenbouillon over en voeg enkele blaadjes daoen salam toe (toko).
Breng asan de kook en laat trekken tot de kool gaar is.
Warm lontongblokjes in de soep op.
Serveer met ketjap en sambal.



Reliek van mijn bejaarde voorganger

O, gaat het centrum van Petersburg mogelijk van die Unesco Werelderfgoedlijst af omdat er een enorme toren wordt gebouwd? Net als Bordeaux misschien met die nieuwe brug...

Kikkererwten, paprika, gepocheerd ei gemaakt.

Dagblad van het Noorden: artikel over website van culios, geen webadres erbij. En zit dit thuis, zonder internet, te schrijven...



maandag 21 september 2009

Nou ja


Nog wat foto's.



Maïsspul voordat de kaas erop kwam.



Balkebrei.



Appel met olie, vóór de oven.



Kopjesgeverij Poezing & Co.
Niet dat ik van katten hou hoor...



Ik kan het blog van Kousbroek niet meer vinden. Wilde hem deze foto sturen.

Je kan het niet goed zien maar die haard links, dat is een heel apart systeem. Dat wordt heel dicht op mekaar volgestapelt met stammetjes, dat wordt aangestoken en dat smeult dan maanden lang.

21-09


Vanavond dus die balkebrei met appel. P. wilde er maïs bij, leek me geen goed idee, kocht dus mais om er met tomaten en kaas een ovenschotel van te maken. Want ik vind maïs wel erg lekker.



Postte op het Bordeaux blog wat over de blauwe lucht boven Bordeaux. Deze koppen overigens zitten op door Nederlandse handelaren gebouwde huizen, de "Vlaamse huizen". Stonden buiten de stadsmuren om belastingtechnische redenen.



Idem. Je ziet hier trouwens dat in Bordeaux en omgeving vroeger baksteen af en toe als decoratie gebruikt werd.

Recept.
Snoekbaars, Belgisch
Maak jus van een gehakt kippenkarkas (aanbakken in boter, water erbij, aanbaksels losroeren, zeven, proeven op zout en peper).
Maak knolselderij-stamp en werk er fijngesneden rauwe ham door.
Maak de snoekbaars schoon, dep droog en bestrooi binnen en buiten met peper en zout.
Wikkel de vis in plakken rauwe ham (iets dikker gesneden dan normaal) en bak, eerst rondom op hoog vuur, later op lager vuur, gaar in boter.
Serveer met de opgewarmde jus en met de puree, bestrooid met fijngehakte kervel.



Snoekbaars is een fijn smakende vis waarbij je toch stevige sauzen kunt zetten; die fijne smaak houdt stand. Maakte een paar keer snoekbaars met Antiboise saus; tomaat, rode paprika, ansjovis, olijven; pizzaiola zeg maar. Twee keer op een schip, de Amazone (schoener), voor de top van Mexx Nederland en een keer voor de marketingtop van Orange. Die droegen ook allemaal Mexx.

Komende dagen waarschijnlijk wat stil hier; ga verhuizen, nog geen computer, dwz. staat nog in de opslag, woon zowat naast de bibliotheek waar je kan internetten maar waarschijnlijk geen stick mag gebruiken.



zondag 20 september 2009

20-09


Post van C1. Kan niet genoeg krijgen van die koppen in het Bordeaux blog. Nou, ik zette er een in. Hier (nieuw venster). En karyatiden heb ik nauwelijks nog; toen ik er minder dan 10 had heb ik de rest opgemaakt in die 10 pics blokjes.



Iemande merkte op dat druiven nooit meer met de hand geoogst worden. Nou, dat is niet zo. Dure wijnen altijd met de hand. Je moet weten dat machinaal oogsten niet alleen de wijnstokken beschadigd (komen los te zitten of breken zelfs af) maar je zuigt ook onrijp en rot eraf. Nou kun je dat wel uitsorteren, maar rot gaat meteen kapot dus dat mengt erdoor, onverwijderbaar. Verder stenen, slakken, een keer een adder.



Zag ook een hoop "borden met eten" langskomen. Veelal vierkante en langwerpige borden. Is het al tot je doorgedrongen dat er in Ned gekscherend wordt gezegd dat je, zodra je ziet dat een eethuis op vierkante borden serveert, onmiddellijk je biezen moet pakken? Totaal verkeerde restaurants met louter would-be eten. Type "gevulde bieslookjes".
Het is ook gewoon mode. Liep in Lille langs zo'n Vaiselle au Kilo, die ik alleen van de Grote Zavel in Brussel kende. En daar stond ook al een hele tafel met vierkante borden in alle maten, van onderborden tot kleine tuthapjes-schoteltjes.

Ik kom in Nederland eigenlijk nauwelijks in restaurants. Duur of matig of beide en ik heb al helemaal geen zin om ervoor te reizen. Dus van die vierkante borden wist ik niet. Maar vind ze best aardig en het is natuurlijk handiger.



Wat me in Lille opviel (ik kan nou net zogoed even doorgaan): er wordt niet zuinig gedaan met bomen. Op straat en op de pleinen, overal echt grote bomen. Veelal platanen, niet gesnoeid! En jij weet wrsch wel wat een joekels het dan kunnen worden. Op een smal plein, eigenlijk een stuk sterk verbrede straat, stonden de platanen in 6 (zes!) rijen geplant. Veel schaduw dus, maar dit was afgelopen donderdag, behoorlijk warm, en toen waren die bomen zeer welkom.
Lille, kan je lekker eten tegenover het station. Potjesvleesch. Hier.

In het museum daar trouwens 2 Goya's! Vooral de ene (mérite un détour) is schitterend: La Jeunesse, als ik het goed heb onthouden, waarop twee vrouwen. De voorste, zo'n Maya-schone met mantilla, leest in de schaduw van een parasol 'n brief, de achterste leest gretig mee.
Verder twee he-le mooie George Michel. En o ja! kwam nog die grappige Martin Dröling tegen, van jouw boekomslag. Heel klein, buitengewoon charmant portretje.


Ja, goed onthouden.



Kleinvakantie, vlakbij Ieper. Grote duik in de Grand Guerre, dus. Buitengewoon goedkoop om gradaties in Ergheid aan te leggen, maar als je de zinloosheid ziet van honderdduizenden doden voor een paar meter terreinwinst dan wordt het je zwaar om het hart. Wat is dat toch met die Duitsers kun je niet nalaten te denken. Mijn eigen zeer, zeer geliefde grootvader vocht bij Verdun. Jawel, aan Duitse zijde. Een echte Pruis, uit 1886. Gelukkig heeft hij die schanddaad goed kunnen maken in de tweede grote oorlog. Was rechter, geen lid van de partij, dus werd hem te verstaan gegeven dat hij beter ontslag kon nemen. Thuis 7 kindermonden te voeden.. Na de oorlog meegewerkt aan de denazificering van de rechterlijke macht. Maar pensioen kreeg hij in eerste instantie niet: u heeft toch zelf ontslag genomen, edelachtbare? Deutsche Gründlichkeit.
Ik heb 'n achteroom, nou ja, die is dood, die was heel hoog in het Franse leger en aan het eind van die Algerijnse oorlog heeft die met dobbelstenen gooien beslist of ze door zouden gaan of niet...



Ieper

Vond Ieper verdomd aardig herbouwd. Voor het eerst enige sympathie kunnen opbrengen voor het zogenoemde historiserend bouwen. Moderne architecten gaan dan ogenblikkellijk met het vingertje zwaaien. Over het algemeen hebben ze ook gelijk, zeker als je aan echt nieuwe bouw denkt, ik bedoel; niet herbouw. Maar zo'n stadje dat compleet in de as ligt (kathedraal en lakenhal: het grootste niet-religieuze gotische gebouw ter wereld! werden in de hens geschoten) wil je als weerkerende bewoner na de oorlog "gewoon terug". Ze hebben met grote voortvarendheid en behulp van goede architecten de zaak doen herrijzen. Met liefde voor details, verhoudingen en differentiatie. Het oude stratenplan hersteld, zodat het weer een organisch geheel werd. Buiten de binnenstad bouw je dan gewoon nieuw, want zo gaat het bij niet kapotte steden immers ook. Dat alles niet alleen in Ieper, maar ook in Veurne, Diksmuide etc. Poperinge iets minder gelukt, maar toch.



Veurne

Wat me dan ook opvalt, en dat zul jij vanuit Frankrijk ongetwijfeld kunnen bevestigen: ze hebben veel meer gevoel voor ruimte dan wij Hollanders. Wij vertrutten een ruimte meteen. Zie wat er met het Leidseplein en Museumplein in Amsterdam is gebeurd. Zo'n Museumplein, wat zouden de zuiderlingen dat majestueus van simpelheid aanpakken! Gewoon bestraten, met mooie materialen (bijna altijd mooie betratingsmaterialen in het zuiden, daar hebben ze gewoon geld voor over), en de ruimte de ruimte laten. Paar bomen erin, op doordachte plekken. Klaar ben je. Niet al die kneuterigheid van: klein stoepje, gemarkeerd oversteekplaatsje, precies aangegeven fietsroute (liefst met haakse onfietsbare hoeken erin) en vooral paaltjes, veel paaltjes. GETVER! Laat al die openbare werkers, knoeiers in mijn ogen, op cursus gaan in om het even welke Franse of Belgische stad. Dan leren ze om niet bang te zijn voor een grote ruimte (want dat is het vermoedelijk) en dat het helemaal niet nodig is om in te delen, te geléden, te structureren. Donder toch op zeg! God straffe de verantwoordelijke autoriteiten, en als het kan een beetje hardhandig - om met Nescio te spreken.
Je hebt volledig gelijk. Hier zijn ze bekrompen en bang om voor gek te staan.



Diksmuide

Goed, dat lucht op. En het is dieptreurig dat de Duitsers na 1945 niet ook eens zijn gaan kijken op de plekken die ze in Belgie 30 jaar eerder met de grond gelijk maakten. Dan hadden ze al hun eigen kapotgebombardeerde steden (trouwens ook een gotspe van wereldformaat, al is het te begrijpen) niet zo jammerlijk herbouwd. Ik weet niet of je wel eens met de trein door WestDuitsland bent gereden: al die stationspleinen doen pijn aan je ogen. Een schitterende, middeleeuwse stad als Kassel is na de gruwelijke brand schokkend lelijk weer opgebouwd. Niets herinnert aan het oude centrum, alleen maar megalomanie; veel te brede straten, veel te grote ontzagwekkend lelijke gebouwen. Sovjetarchitectuur, zou je bijna denken.



Kassel (dit valt mee)

Jezus hoe kwam ik hier allemaal op? Gewoon vergeten, niks gezegd. Je recept voor de stoofperen-mèt vond ik erg interessant. Weet jij trouwens een perfect stoofperenras? Ik moet een boom vervangen. Gieser Wildeman kan niet tegen hoge grondwaterstand, en die heb ik. Saint Rémy, zou dat een goeie zijn? Tips zijn altijd welkom.
Geen idee... En die peer dat was natuurlijk sambal pir. Of pir goreng, dat kan ook...



Recept
Snijbonen pekelen
De bonen eerst snijden met de molen en daarna met veel zout bestrooien.
Kneed het zout door de bonen.
Die ze in een goed schoongemaakte (soda) Keulse pot met daarop een goed schoongemaakt bord en daarop een goed schoongemaakte steen, zodat de bonen onder staan.
Kan maanden bewaard worden op een koele plek.

Kreeg laatst een email, iemand vroeg of hij dit recept met bronvermelding in een cursus kon gebruiken. Ja hoor.



zaterdag 19 september 2009

19-09


En gisteren vergat ik nog balkebrei en rookkaas. Balkebrei eten we maandag, met appel.
En zojuist, foto vergeten te maken, een overheerlijk Belgisch worstebroodje. Die zijn aan de uiteinden open en vrij krokant van buiten.



Recept
Snijbonen met aardappel, noord Spanje
Zet een koekenpan op het vuur, met flink olijfolie en flink knoflook.
Bak in de olie stukken snijboon (sepjes; "Romano bonen") aan en blokjes aardappel.
Voeg vloeistof toe (bouillon, water plus blokje, witte wijn...) en zout en peper.
Laat garen.
Laat half afkoelen en serveer met witte wijnazijn en stokbrood.
In feite is het een soort salade tiède.
Variaties.
Er kan rauwe ham worden meegebakken.
Het kan met in vieren gesneden artisjokjes in plaats van snijbonen.



vrijdag 18 september 2009

18-09


Wat eet ik terug in Nederland. Filet americain, gerookte paling, opgeleukte pizza (in Frankrijk geen simpele opleukbare, en trouwens erg duur, dat wel -zie gisteren-), nagelkaas, en verder? O ja, stoofpeer dus.



Elzasser zuurkool op de markt in Frankrijk.

Recept.
Sleedoornjam
Maak als jam (zie recept) maar gebruik veel meer suiker dan normaal en liefst rietsuiker.
Haal, zodra de jam klaar is, door een draaizeef.
En nog een ivm. kort.
Snapper-filets met tobiko
Meng wat Worcestershire met wat citroensap en breng op smaak met zout en peper.
Haal er snapper-filets (of zo`n soort vis) door, laat iets uilekken, haal door bloem en klop overtollige bloem eraf.
Bak de filets heel kort op heel hoog vuur in olijfolie aan beide zijden goudbruin. Haal uit de pan en zet in een oven op 175 graden.
Reduceer room.
Maak Beurre blanc (zie gisteren), de sjieke versie.
Werk er de room door en daarna, met de boter, peper-tobiko door eventueel wasabe-tobiko.
Beleg de filets met de saus en garneer met nog wat tobiko.



In die broodjeszaak in Bordeaux waar je je eigen broodje kan samenstellen. Van kathedraal richting Gambetta en dan eerste broodjeszaak links.

Gisteren dus die stoofpeer, althans de gebakken peren.











donderdag 17 september 2009

17-09


Verandering van plan. Stoofpeer vanavond, gisteren opgeleukte pizza. Weer sardien, geen chorizo, wel puntpaprika.
Te druk gisteren met vanalles regelen want ik blijf in Nederland. Legde ik al uit waarom? Moest weg waar ik woonde, boven bakkerij, bloem-allergie, loop in de ziektewet en dan kun je iets huren schudden in Frankrijk.



"Salade warme geitenkaas"

Kibbeling, dat bracht P. mee. Vertelde hem dat dat oorspronkelijk van de kieuwspier gemaakt werd, de vroeger in culinair Nederland zo populaire "kabekjauwwangetjes".
Erg populair in Baskenland, kokotxas (kookOtsjas) maar die zijn niet in beslag gefrituurd. Hier (alles nieuw venster). (Hm; schijnt nou weer geen kieuwspier te zijn...)



Brochette zalm. Die puree"eieren" waren enorm lekker en de saus was beure blanc.
Hier. Erg lekker.

Schreef in Janneke's weblog (nrcnext.nl/koken) dat de voorkeur voor producten uit eigen land niet alleen typisch Engels is. In Frankrijk struikel je over Oorsprong: Frankrijk en als er dat niet op staat dan is het wel Bewerkt in Frankrijk.
Janneke had het over yoghurt. Mijn favoriet: met meloen en gembersiroop.



En mailde NRCNext. Gisteren: biologisch eten is niet duur, de gewone waar is te goedkoop in Nederland. Nou, ik gaf in Frankrijk minder uit dan in Nederland. Doe maar een search hier op Inkopen. Af en toe gaf ik wel meer uit dan hier maar dat is relatief; je kan er veel betere waar krijgen.

woensdag 16 september 2009

16-09


Eerst even een eten-filmpje. Wetenschapsmuseum Bordeaux.



Vanavond kook ik voor P. Uhh, zuurkool eergisteren was lekker. Maar je moet natuurlijk geen stamp maken voor twee personen van 2,5 kilo aardappelen en drie grote pakken zuurkool. J. heeft er van gegeten, P. drie keer, z'n moeder en nog staat er een enorme bak.



Dit was een broodje van Paul, een erg sjieke en dure broodjeszaak in Bordeaux. Brood met olijven erin.

O ja, vanavond. Spekjes en partjes stoofpeer in boter gaarstoven, wat later ui erbij en knof, sambal, ketjap. Er schijfjes rookworst in opwarmen en rijst erbij.
Die stoofpeerpartjes liggen eerst een kleine 15 minuten op hun ene snijkant, dan 10 op de andere. Niet schillen.

Zag dat Janneke (in NRCNext en hier in nieuw venster) een recept voor scones geeft. Printte het mijne van een paar posts geleden uit om het te vergelijken.



Omelet eekhoorntjesbrood bij Le Printemps, Het Voorjaar in de bouwput tegenover het station in Bordeaux.

O, en gisteren kidneybonen met puntpaprika en gepocheerd ei gegeten.

Recept. Eindelijk.
Skandinavisch roggebrood
Maak een deeg van 750 gram roggemeel met wat zout en komijn, twee theelepels bicarbonaat, 400 cc melk en 100 cc stroop.
Bak minimaal een uur op 175 graden.

En omdat zo kort nog een.
Skandinavische vissoep
Doorregen spekblokjes uitbakken.
Stevige groenten in stukjes meebakken.
Verder gaan totdat je een mooie groentenbouillon hebt met flink groenten.
Op smaak brengen met peper en Marmite.
Stukjes witte vis erin gaarkoken.
Lijkt op Waterzooi (België), en op Sopas Mallorquinas (Majorca).
Die beide laatste gerechten worden op een flinke snee boerenbrood geserveerd, ik bedoel: daar schep en giet je het overheen.



Nog een broodje Paul.

Vanmorgen trouwens balkebrei besteld voor vrijdag.

Onenigheid met Karel van het Reve!
Uit het hoofd, en uit Ik heb nooit iets gelezen: bekende Israeliërs zijn altijd militair of politicus, nooit wetenschapper. Maar nou heb ik er een. NRC 12-13/09, Zwarte gaten vangen: Hij (Hawkin) was het eens met een collega uit Jeruzalem, Jakob Bekenstein".



Janneke schrijft deze week over eten in Engeland. Bij eten en Engeland moet ik altijd aan een vreemd gerecht denken, Figet pie, noord Engeland.
Maak een pie gevuld met om en om laagjes appel, ui en aardappelen, alles geraspt (de aardappel rauw).
Laat lang bakken in een niet te hete oven.

Wat ik me regelmatig afvraag. Waarom kennen ze in de ons omringende landen noedels (dumplings, knödel, in Frankrijk de technisch vergelijkbare quenelles) en wij kennen die niet, rara.